Saturday, April 04, 2009

Μερικές σκέψεις...

Όταν πέρασα από αυτή τη διαδικασία, το μάθημα που ήθελα-δεν ήθελα και κράτησα ήταν το εξής: Οι περισσότεροι γιατροί από αυτούς που είδα εύχονταν το πρόβλημα να ήταν στον άντρα και όχι στη γυναίκα. Κι αυτό για τον εξής σημαντικό λόγο: Τα προβλήματα που προέρχονται από τους άντρες συνήθως λύνονται μέσα στο εργαστήριο από τον βιολόγο.
Τα περισσότερα προβλήματα των γυναικών απαιτούν χειρουργικές επεμβάσεις απλές ή πιο πολύπλοκες κάτι που επιβαρύνει την ήδη χάλια ψυχολογία μας.

Λαμβάνω πολλά εμαιλς και ευχαριστώ πολύ αυτές τις ψυχές που απλόχερα μου εμπιστεύονται το πρόβλημά τους.
ΔΕΝ είμαι γιατρός. Είμαι απλά μία σαν εσάς.
Είχα την ευτυχία/ατυχία να περάσω από πολλές χειρουργικές επεμβάσεις και δύο εξωσωματικές για να αποκτήσω τα δίδυμα κορίτσια μου.

Αυτό που θέλω να τονίσω είναι πως από τη στιγμή που μπαίνετε σε αυτή τη διαδικασία, ο δικός μου γιατρός ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ πως είναι και ο δικός σας.
Τι εννοώ:

Έφυγα από δύο ιατρεία που ασχολούνταν με εξωσωματική γιατί ο γιατρός τους με ανέφερε ως πελάτισσα.
Δεν μπήκα καν στον κόπο να μπω στο ιατρείο του να συζητήσω.
ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΠΕΛΑΤΙΣΣΑ.
Κι όταν απευθύνομαι σε γιατρό δεν είμαι ποτέ πελάτισσα.
Η αδυναμία σύλληψης, στο δικό μου μυαλό είναι πρόβλημα υγείας για μένα.

ΕΙΜΑΙ ΑΣΘΕΝΗΣ.

Η σχέση που θα δημιουργηθεί ανάμεσα σε σας και το γιατρό σας, είναι ο πρώτος κρίκος μιας αλυσίδας που θα κουβαλάτε σε όλη σας τη ζωή.
Θα πρέπει να νοιώθετε ασφαλής μαζί του. Να νοιώθετε πως τον εμπιστεύεστε.
Εγώ δεν ένοιωσα έτσι με τους δύο γιατρούς που προανέφερα.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως κάποιες άλλες ασθενείς, δεν έμειναν ευχαριστημένες και δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Δεν μπορεί κανείς να διαγράψει τις ικανότητες ενός γιατρού από την συμπεριφορά του και μόνο.

Ο δικός μου γιατρός, για μένα ήταν πρώτα Άνθρωπος.
Μου έκανε το κλικ της εμπιστοσύνης από την στιγμή που μπήκα στο ιατρείο του και έμεινα εκεί.
Η διαίσθησή μου δεν με απογοήτευσε.

Όμως και πάλι αυτό δεν σημαίνει πως σε κάποια άλλη ασθενή κάτι δεν πήγε καλά.

Όπως και σε όλα τα επαγγέλματα κάποιοι είναι ευχαριστημένοι από κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο και κάποιοι άλλοι είναι δυσαρεστημένοι.

Το σημαντικό είναι τι θα είναι για σας ο όποιος γιατρός επισκεφθείτε.

Γιαυτό και μένω εκτός από ονόματα, καταστάσεις και εμπειρίες.

Σκοπός μου δεν είναι να τρομάξω κανέναν. Ούτε να κάνω τον ξερόλα.

Ξέρω μόνο τις σκέψεις σας, και τα συναισθήματά σας.

Ξέρω τη γεύση της αποτυχίας μετά από πολλά ξάγρυπνα βράδια..

Ξέρω όμως και τι είναι να κρατάς μια ζωή, κομμάτι της ζωής σου και του ανθρώπου που αγαπάς, στα χέρια σου.

Και τολμώ να πω ότι αξίζει.

4 comments:

maria said...

Έχω κι εγώ ήδη κάνει 3 αποτυχημένες εξωσωματικές. Αυτό που έχω μάθει έως τώρα είναι το εξής: Ποτέ μην μένετε μόνο στα λόγια του γιατρού/γιατρών σας. Διαβάστε - ενημερωθείτε - "σπουδάστε" το αντικείμενο. Θα πρέπει να είστε έτοιμες να προτείνετε πριν σας προτείνουν. Θα πρέπει πάντα να γνωρίζετε εκ των προτέρων αυτά που σας λέει ο γιατρός.

Και δεν χρειάζεται απαραιτήτως να αγοράσετε βιβλία ή να ξεκινήσετε σπουδές ιατρικής. Αρκεί το internet. Μπορείτε να βρείτε τα πάντα. Και ποτέ μην μένετ σε μία άποψη ή ενα άρθρο που διαβάσατε. Ξαναδιαβάστε, ψάξτε το, διασταυρώστε και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα. Θα ακούσετε και θα διαβάσετε τόσες διαφορετικές απόψεις που θα πελαγώσετε. Γι αυτό πρέπει να έχετε καθαρό μυαλό και να διαλευκάνετε και αποκρυπτογραφείτε μόνες/μόνοι σας τις διάφορες γνώμες και απόψεις.

Να είστε πάντα έτοιμες/έτοιμοι για το χειρότερο (π.χ. γιατρός που κοροϊδεύει εις βάρος σας, γιατρός που στην ουσία δεν κάνει τίποτα χωρίς να το παίρνετε χαμπάρι), ώστε να μπορείτε να ανταπεξέλθετε.

Πάντα να αμφισβητείτε αυτά που ακούτε και διαβάζετε ώστε να φτάνετε όσο γίνεται πιο κοντά στην αλήθεια. Αν σας πει ο γιατρός σας κάτι κι εσείς έχετε διαβάσει κάτι άλλο που απέχει από την άποψή του, ΜΙΛΗΣΤΕ. Μην ντραπείτε. Πρόκειται για το δικό σας σώμα, για την δική σας υγεία, για το δικό σας μέλλον.

Και πολύ βασικό : ΠΑΝΤΑ να κάνετε εξέταση στήθους και γεννητικών οργάνων πριν ξεκινήσετε την οποιαδήποτε προσπάθεια. Είναι ζήτημα ζωής. Οι ορμόνες επιταχύνουν με τρελούς ρυθμούς τυχόν ογκιδιάκια, τα οποία, χωρίς ορμόνες μπορεί να τα απορροφήσει και ο οργανισμός σας. ΠΟΤΕ μην ξεκινήσετε θεραπεία IVF χωρίς να εξεταστείτε πρώτα. Μην περιμένετε να σας το προτείνει ο γιατρός σας. ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟ - ΑΠΑΙΤΗΣΤΕ ΤΟ εσείς πρώτα.

Ναταλία said...

Μαράκι μου, σου εύχομαι καταρχήν καλή δύναμη.
Καλοδεχούμενο και το σχόλιό σου.
Το πως αντιδρά η κάθε μια από μας σίγουρα και διαφέρει.
Πιστεύω όμως πως όλες μας, μετά το αρχικό μούδιασμα, κάνουμε αυτό που θεωρούμε πως είναι το καλύτερο για εμάς.

Όσο για τον επίλογο του σχολίου σου, θα προσθέσω απλά πως έλεγχο κάνουμε είτε είμαστε είτε όχι σε μια ανάλογη διαδικασία.

Επειδή είχα ψάξει επισταμένως τότε, καμμία έρευνα δεν έχει βρεθεί (εκτός από μία που όσο κι αν έψαξα δεν την βρήκα τότε) που να δέχεται πως τα φάρμακα της εξωσωματικής μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο.

Σου εύχομαι ό,τι το καλύτερο!

elpida said...

Έχω μόλις αρχίσει να σκέφτομαι την εξωσωματική γονιμοποίηση καθώς μόλις μάθαμε ότι ο άνδρας μου έχει ένα πρόβλημα ολιγοσπερμίας. Ο ουρολόγος μας λέει ότι αν κάνει επέμβαση σε περίπου 1,5 χρόνια θα μπορούμε ενδεχομένως να τεκνοποιήσουμε φυσιολογικά. Δεδομένου ότι εγώ είμαι ήδη 36 χρονών δεν θέλω να περιμένω. Δεν ξέρω από που να αρχίσω ειλικρινά και έπεσα λοιπόν επάνω στο blog αυτό εξερευνώντας το internet και μου φαίνεται ότι ίσως μπορείτε να με βοηθήσετε. Έχω ακούσει για κάποια κέντρα και γιατρούς και θα ήθελα τη γνώμη σας. Μου λένε για τον Μαντζαβίνο στο embryoland νομίζω, για τον Πάντο και επίσης καλά λόγια για το κέντρο ΑΚΕΣΩ. Επίσης ακούω για έναν γιατρό Μακρυγιαννάκη στο ΠΕΠΑΓΝΗ στο Ηράκλειο. Κάθε πληροφορία θα μου ήταν εξαιρετικά χρήσιμη. ελπίδα

Ναταλία said...

Ελπιδάκι μου, θα πας σε όποιον επιλέξεις, θαμιλήσεις και μόνη σου θα αποφασίσεις ποιος είναι ο κατάλληλος γιατρός για σένα.
Σου εύχομαι καλή επιτυχία!