Friday, February 09, 2007

Κέντρα εξωσωματικής γονιμοποίησης

130 comments:

Marina said...

Καλημέρα
Σε ένα απο τα κέντρα που αναφέρεις, έκανα τις εξωσωματικές.
Κόντεψαν οι ωοληψίες να με σκοτώσουν γιατί ο γιατρός δεν έπαιρνε ιατρικό ιστορικό πρίν τη νάρκωση.
Ενώ είχα πρόβλημα με αντισώματα (είχα πολλά) συνέχισε να μου δίνει ορμόνες γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι δεν μπορώ να κάνω παιδί, μόνο για το κέρδος.
Το δικό του.
Τα ωάρια που έπαιρνε μου έλεγε ότι ήταν ισχνά, ενώ όπως έμαθα αργότερα τα διέθετε σε δότες.
Αποδείξεις δεν έχω.
Αυτό που έχω είναι αστείρευτο μίσος γι' αυτόν τον χασάπη

Marina said...

Και βεβαίως μετά απο 9 εξωσωματικές σε διάστημα 1,5 χρόνου (μία ανα δίμηνο)και τουλάχιστον 10 δυνατών ωαρίων που έπαιρνε τη φορά, άλλοι κέρδισαν.
Παιδί όμως δεν μπόρεσα να κάνω.
Πήγα Αγγλία.
Ο Αγγλος γιατρός μου είπε ότι έχω πρόβλημα γενετικής μορφής και δεν μπορώ να κάνω παιδιά. Αν ο χασάπης είχε ζητήσει μία εξέταση, ένα τσεκ-απ θα έβλεπε ΄πόσο μάταιες ήταν οι εξωσωματικές. Δεν τον ένοιαζε, money is the word

Ναταλία said...

Μαρίνα μου.....λυπάμαι. Ειλικρινά.
Τα κέντρα τα αναφέρω ενδεικτικά αν και εγώ σε ένα από αυτά έκανα και τις δύο εξωσωματικές μου.
Στην πρώτη πέρασα κι εγώ πολύ άσχημα καθώς ο γιατρός δεν μου έκανε μέθη για την ωοληψία και υπέφερα, εκτός του ότι σοκαρίστηκα αφού όλοι έλεγαν πως δεν πονάει.
Έτσι είχε άδειο ένα κρεββάτι πολύ γρηγορότερα και κέρδος έναν ακόμα ασθενή....

Μην μαζεύεις στην καρδιά σου μίσος για κανέναν. Αρκετά σε έφθειρε όλη αυτή η διαδικασία...

Εύχομαι να πηγαίνουν όλα πιο όμορφα στη ζωή σου πια...

Αντωνης Βαλαμoντες said...

Hello everybody,

I happen to run across Natalia's blog, I know all of us that want to have children, want to go thru the process, but having lived in Greece for over 6 yrs I saw so many children in need of a good family, has anybody ever concider Adoption and an alternative choice?

This is only an observation.

Ναταλία said...

Αντώνη thanks for coming by.
:o)

Allow me to say that your observation is correct but not for Greece..
If you have lived the agony and the process of an IVF then you know what an experience it is. And not one of the best I have to say.

Adoption is something very difficult in Greece and a situation that takes times (years sometimes to say the truth)and more expensive than is thought to be.

And there are a lot of details which are far away of when an adoption could offer happiness.

The system cries out loud that works for children's sake but reality shows sometimes that this is a bi lie.

Once more thanks for your comment! :o)

Ναταλία said...

Nkt με τέτοιες εκφράσεις και τέτοια συμπεριφορά, δεν είσαι ευπρόσδεκτος εδώ.

motherhood said...

ΑΓΑΠΗΤΕΣ ΦΙΛΕΣ,
ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΟΙ ΟΡΜΟΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΙ (ΔΗΛ.Ο ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ ΦΙΛΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ο ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ) ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΒΛΑΒΗ ΣΤΟΝ ΟΧΡΙ ΤΟΥ, ΕΤΣΙ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΕΞΟΣΩΜΑΤΙΚΗ. ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑΤΡΙΑ , ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΙΑ, ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΩ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΤΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ. ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΛΕΤΕ? ΥΠΗΡΞΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ? ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΤΟ "ΕΜΒΥΡΟΚΟΣΜΟΓΕΝΗΣΗΣ' ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ. ΕΧΕΤΕ ΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ? ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΟΥΤΕ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΕΠΑΚΟΥΛΟΥΘΗΣΕΙ, ΑΥΡΙΟ ΕΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΝΕΣΗ, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΕΙΜΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΗ, ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΩ. ΘΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΤΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ Ή ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΩ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΙΑ ΤΙΠΟΤΑ. ΔΕΝ ΠΡΣΟΠΑΘΗΣΑ ΑΛΛΑ ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΦΥΛΑΚΤΙΚΟΙ, ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΟΡΟΟΙΔΕΨΟΥΝ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΗΘΙΚΗΣ.ΤΙ ΛΕΤΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ? ΒΟΗΘΕΙΑ, ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΑ ΠΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ , ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ "ΤΑΜΠΟΥ" . ΕΙΝΑΙ ΤΟΣ ΕΠΩΔΥΝΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ? ΚΑΙ ΜΑΤΙΑΗ ΙΣΩΣ? ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΑΤΟΜΟ, ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΟΛΑ ΜΑΥΡΑ.

Desperate Irina said...

Κορίτσια γεια σας. Εχω κάνει 4 εξωσωματικές χωρίς επιτυχία. Είμαι 43 και ο Γιατρός μου μου λέει πως ορμονικά δεν αξιζει τον κόπο να κάνω άλλη, τον εμπιστευωμαι αλλά επειδή η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευται θέλω μια 2 γνώμη. Απευθυνθηκα λοιπόν σε κέντρο εχω κλείσει ραντεβού στον Παράσχο, με ολα αυτά που γράφετε όμως έχω αμφιβολίες μήπως να ακυρώσω ?

Domenico said...

ΚΟΠΕΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΧΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΜΙΛΑΩ ΑΠΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ,ΞΕΚΙΝΙΣΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΝΥΠΟΜΟΝΥΣΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΕΝΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΣΟΚ ΑΠΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ ΣΤΟΝ 8 ΜΗΝΑ.ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ.ΕΤΣΙ ΠΗΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ.ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.ΞΕΚΙΝΑ ΤΙΣ ΕΝΕΣΕΙΣ ΣΟΥ ΜΕ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ.ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Unknown said...

κορίτσια καλημέρα..
είμαι καινούρια στο χώρο...πριν απο λίγους μήνες ξεκίνησα με τον άνδρα μου..έναν ιατρό Βασίλης Αθανασίου, στο Κέντρο Εξωσωματικής Αθηνών τον γνωρίζετε ή έχετε κάποια εμπειρία?
www.reproduction.gr

katerina mut said...

Γεια σας κορίτσια

εγώ ήμουν μάλλον τυχερή, τα κατάφερα σχεδόν αμέσως, δηλαδή δεν πέτυχε η πρώτη εμβρυομεταφορά αλλά είχα κρυοσυντηρημένα έμβρυα και τον άμέσως επόμενο μήνα τα κατάφεραμε (στην ευγονία). Αυτό που πραγματικά με ευχαρίστησε στο συγκεκριμένο κέντρο ήταν η ανθρώπινη αντιμετώπιση

τώρα ξεκινώ για δεύτερο, αλλά λέω να πάω σε φυσικό κύκλο να μην φορτωθώ ορμόνες. Το έχει κάνει καμμιά σας αυτό;

ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΤΕ ΚΑΤΩ !!!

Ναταλία said...

Κι αυτή είναι η ουσία Κατερίνα...
Εάν έχω/εις/ει αποφασίσει να φέρουν ένα παιδί στον κόσμο, ευτυχώς για μας, υπάρχει η επιστήμη.

Δεν δίνει κανένας 100% πιθανότητες. Όπως επίσης κανένας δεν λέει πως είναι εύκολο.
Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει η ρουτίνα στον καθένα μας σε τέτοιες διαδικασίες.

Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλες.!!!!

maraki said...

Καλησπέρα κορίτσια, έχω είδη 3 αποτυχημένες προσπάθειες στο Έλενα και τώρα θα ξεκινήσω την 4η σε ένα από τα κέντρα που αναφερονται και συγκεκριμένα στο embio medical center που είναι επικεφαλής ο Θάνος Παράσχος, κατέληξα εκεί εφόσον είδα φοβερά αποτελέσματα από φιλες μου που είχαν κάνει πολλές προσπάθειες με πολούς γιατρούς και ο Θάνος έκανε τα μαγικά του!! Επ'ισης είναι γνωστό πως είναι ο γιατρός της Νατασας Καραμανλή!!Εξαιρετική κλινική, γιαυτό είμαι και θετική ως προς το αποτέλεσμα αυτή την φορά ...

Fotini said...

Μαράκι τελικά πως τα πήγες, είχες θετικά αποτέσματα;
Προσπαθώ και γω να βρω ένα καλό κέντρο εξωσωματικής. Πήγαινα στου Καπετάκη αλλά δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένη. Πολύ προχειρότητα, έχει τον γυιό του που μόλις τελείωσε να κάνει πειράματα πάνω μας με αποτέλεσμα να είναι ανεπιτυχής οι προσπάθειες που έκανα.

Unknown said...

Γεια σας κορίτσια.
Δεν μιλάω από προσωπική πείρα αλλά για την κολλητή μου.
Είναι 30 χρονών. Πριν 3 χρόνια είχε μια αποβολή και από τότε προσπαθούσε και δεν έμενε έγκυος. Παρουσιάστηκαν και κάποια προβλήματα στην πορεία με την σάλπιγγά της και με λίγα λόγια κατέληξε στην εξωσωματική.
'Εκανε πριν ένα μήνα για πρώτη φορά στο Λητώ στον πρόεδρο της εξωσωματικής τον Τζεφεράκο και είναι έγκυος! Έμεινε πολύ ικανοποιημένη από την διαδικασία και φυσικά από το αποτέλεσμα!

Unknown said...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ
EXΩ ΚΑΝΕΙ ΔΥΟ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΕΣ,ΒΕΒΑΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.ΥΠΕΣΤΕΙ ΜΙΑ ΕΞΩΜΗΤΡΙΟ ΚΥΗΣΗ,ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ.ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΜΙΑ ΣΑΛΠΙΓΓΑ,ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΒΑΛΩ ΚΑΤΩ.ΕΙΜΑΙ 35 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΧΩ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΕΧΡΙ ΤΑ (45) ΤΟ ΠΟΛΥ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ.ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ Η ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ,ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΚΑΤΙ.ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΘΕΟΥ ΚΑΙ TIMING.ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΤΕ.ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΣΚΟΠΟ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ,ΙΣΩΣ ΟΧΙ ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ.ΑΥΤΟ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ.ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Unknown said...

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΟΥΜΕ,ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ ΑΠΟ ΤΟ MAIL ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ

Ναταλία said...

Κορίτσια, δεν υπάρχει μέγεθος να μετρηθεί η επιτυχία ή η αποτυχία.
Δεν είναιδυνατόν ένας γιατρός να πει έχω 100% επιτυχία όπως και το αντίστροφο.
Δυστυχώς τα προβλήματα που υπάρχουν κυρίως σε εμάς τις γυναίκες είναι πολύ πιο δύσκολα στην αντιμετώπισή τους από αυτά που προκύπτουν από τους άντρες.

Ειρήνη, κι εγώ χωρίς σάλπιγγες ξεκίνησα....
Κορίτσια, κουράγιο!

tinkerbell said...

Γεια σας κοριτσια διαβασα με προσοχη ολα τα σχολια σας..και βλεπω με λυπη μου τον μεγαλο αριθμο υπογονιμων ζευγαριων!!!απο τα 27 εως σημερα που ειμαι 29 εχω κανει 2 σπερμα/σεις και 3 εξωσωματικες ολες αποτυχημενες!!!και υποτιθετε εγω δεν εχω κανενα προβλημα αλλα το εχει ο συζηγος μου.παρολα αυτα ομως εχω αλλαξει 3 γιατρους γιατι κανεις δεν μου εδινε την απαραιτητη προσοχη λεγοντας μου πως ειμαι μικρη ακομα και εχω μελλον!!αλλα τα χρηματα τα επαιρναν κανονικοτατα!!σημερα θα δοκιμασω με εναν γιατρο στον οποιο μια φιλη μου εκανε 3δυμα μετα 5αποτυχημενες προσπαθειες και εκεινη σε αλλους γιατρους..ευχομαι και ελπιζω να πανε ολα καλα αυτη τη φορα..αν και ειναι ο μονος που με προσεχει!!!ευχομαι πραγματικα σε ολες καλη επιτυχια γιατι ξερω ποσο πολυ το θελετε να γινετε μανουλες και το αξιζετε πραγματικα!!!μετα απο αυτην την τοσο δυσκολη δοκιμασια που περναμε πιστευω οτι το αξιζουμε πραγματικα και με βοηθεια το θεο θα πανε ολα καλα!!!

tinkerbell said...

Γεια σας κοριτσια διαβασα με προσοχη ολα τα σχολια σας..και βλεπω με λυπη μου τον μεγαλο αριθμο υπογονιμων ζευγαριων!!!απο τα 27 εως σημερα που ειμαι 29 εχω κανει 2 σπερμα/σεις και 3 εξωσωματικες ολες αποτυχημενες!!!και υποτιθετε εγω δεν εχω κανενα προβλημα αλλα το εχει ο συζηγος μου.παρολα αυτα ομως εχω αλλαξει 3 γιατρους γιατι κανεις δεν μου εδινε την απαραιτητη προσοχη λεγοντας μου πως ειμαι μικρη ακομα και εχω μελλον!!αλλα τα χρηματα τα επαιρναν κανονικοτατα!!σημερα θα δοκιμασω με εναν γιατρο στον οποιο μια φιλη μου εκανε 3δυμα μετα 5αποτυχημενες προσπαθειες και εκεινη σε αλλους γιατρους..ευχομαι και ελπιζω να πανε ολα καλα αυτη τη φορα..αν και ειναι ο μονος που με προσεχει!!!ευχομαι πραγματικα σε ολες καλη επιτυχια γιατι ξερω ποσο πολυ το θελετε να γινετε μανουλες και το αξιζετε πραγματικα!!!μετα απο αυτην την τοσο δυσκολη δοκιμασια που περναμε πιστευω οτι το αξιζουμε πραγματικα και με βοηθεια το θεο θα πανε ολα καλα!!!

Vasoula said...

Γειά σας
Λέω να ξεκινήσω με τν πρώτη μου εξωσωματική στο Μητέρα. Τι λέτε? Ξέρει κάποιος κάτι?
Ευχαριστώ

ΜΑΧΙΜΗ said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Ναταλία said...

Μαχιμη, θα ήθελα αν γράψεις ξανά σχόλιο να μην είναι τόσο επιθετικό.
Ο μπακάλης γιατρός που αναφέρεις μπορεί για κάποιες γυναίκες να ήταν ο σωτήρας τους, όπως το ίδιο και ο δικός μου ή κάποιων άλλων γυναικών εδώ.
Δεν τον γνωρίζω όπως σίγουρα και πολλοί άλλοι που ίσως διαβάσουν το μπλογκ.
Αυτό όμως δεν μας επιτρέπει, ηθικά πρωτίστως και ανθρώπινα να κατηγορούμε χωρίς στοιχεία και αποδείξεις ένα γιατρό που για κάποιους μπορεί να είναι μπακάλης, αλλά για κάποιους άλλους να ασκεί λειτούργημα.
Εύχομαι να βρεις γρήγορα τον άνθρωπο εκείνο που θα κερδίσει την εμπιστοσύνη σου και θα σου προσφέρει την ελπίδα ξανά.

Unknown said...

Με λένε Βίκυ και σήμερα ειμαι 37 χρονών....απέκτησα δυο μωρα,ένα αγόρι και ένα κορίτσι με την πρώτη εξωσωματική και μετά απο 6 χρόνια προσπαθειών με αλλες μεθόδους.Πέρασα το δύσβατο μονοπάτι καταμετώντας 17 σπερματεχίσεις,13 αρνητικά τεστ,δυο αποβολές,4 χειρουργεία!!!
Αυτό που θέλω να πώ είναι Μπορεί οι δοκιμασίες να ήταν πολύ σκληρές, πολύ πιο δύσκολες από ότι φανταζόμουν. Ήταν όμως απαραίτητες. Μου διδάξαν ότι κάθε δοκιμασία είναι αυτή που σε φέρνει όλο και πιο κοντά στη πραγματοποίηση του ονείρου!!! Στόχος ζωής εκτός της καλής ανατροφής των παιδιών μου είναι να βοηθήσω με οποιοδήποτε τρόπο κάθε γυναίκα που διαβαίνει ή πρόκειται να διαβεί το μονοπάτι αυτό.

tinkerbell said...

βικυ μπορω να σου πω ενα μεγαλο μπραβο και συγχαρητηρια για τα μωρακια σου και το κουραγιο σου!!!εγω μετα απο 3 σπερμ/σεις και 4 εξωσωματικες καταφερα να μεινω εγκυος αλλα στην 9 εβδομαδα παλλινδρομησε τωρα περιμενω ταποτελεσματα της βιοψιας για να προχωρησω στην 5η εξωσωματικη!!πολλες φορες η δυναμη μου χανεται και πιστευω πως ποτε δεν θα καταφερω να γινω και γω μανουλα η' φοβαβαι οτι με τοσες ορμονες και φαρμακα θα αρρωστησω γιατι ποσο να αντεξει ενα σωμα και ενας οργανισμος??τι να πω??ευχομαι στο θεο να με αξιωσει να γινω μανουλα!!!

Unknown said...

Τhinkerbell καταλαβαίνω απόλυτα τις ανησυχίες σου....τις ίδιες είχα και εγώ σε κάθε νεα προσπάθεια που έκανα μέσα σε αυτά τα 6 χρόνια.....όμως η ανάγκη μου να βιώσω τη μητρότητα ήταν πολύ πιο ισχυρή ...και τελικά αποζημιώθηκα με τον καλύτερο τρόπο.
Η αλήθεια είναι ότι παίρνουμε ενα μεγάλο ρίσκο μέσα απο τόσες προσπάθειες...βεβαια για μενα πιο επικινδυνο είναι το ψυχολογικό κόστος παρά το σωματικό! Είναι γνωστό οτι οι ορμόνες που σήμερα χρησιμοποιούνται είναι λιγότερο βλαβερές για τον οργανισμό.....εξαρτάται πάντα απο τον ίδιο τον οργανισμό και τις δόσεις που χορηγούνται σε κάθε γυναίκα...είναι δηλαδή και θέμα γιατρού !!!!
Σου ευχομαι ολόψυχα να ειναι η τελευταία σου προσπάθεια αυτή!

Ναταλία said...

Βίκυ μου να σου ζήσουν τα ζουζούνια σου!
Τίνκερμπελ...για όσα μας συμβαίνουν πάντα υπάρχει κάποιος λόγος. Θέλω να πιστεύω πάντα καλός. Μπορεί τότε που περνάμε άσχημες καταστάσεις να μην καταλαβαίνουμε που στο καλό έχει κρυφτεί το θετικό της όλης υπόθεσης όμως υπάρχει...

Συνέχισε να σκέφτεσαι θετικά χαρά μου. Αν το θες, επικεντρώσου στο στόχο σου όσο η ψυχή σου αντέχει.
Σου εύχομαι τα καλύτερα!

tinkerbell said...

σε ευχαριστω ναταλια μου για τα καλα σου λογια πραγματικα τα χρειαζομαι...οσο τιποτα αλλο στον κοσμο θελω να αποκτησω και'γω παιδακια και να γινω μανουλα και θα κανω τα παντα για να το καταφερω..ευχομαι να βαλει και ο θεος το χερακι του..χαιρομαι που υπαρχουν ανθρωποι και με καταλαβαινουν και νοιωθουν τι περναω..ετσι ξερω οτι δεν ειμαι μονη μου και παιρνω κουραγιο..ευχαριστω πολυ...θελω μια μερα να γραψω σε αυτην την στηλη ξανα και να κραταω στην αγκαλια μου τα παιδακια μου!!!!!

marilena said...

Γεια σας
ποια η γνωμη σας για το κεντρο μιτωση?

Unknown said...

Marilena μου Καλησπέρα
Δεν έχω προσωπική άποψη τια το κέντρο Μιτωση ....απλά εκεί πήγε μια φίλη μου και με την πρώτη εξωσωματική εμεινε έγκυος. Να σημειώσω ότι είχε ήδη κάνει τρείς αποτυχιμένες προσπάθειες σε αλλο γνωστό κεντρο των αθηνών.
Σου εύχομαι τα καλύτρα στην προσπάθεια σου!!!

marilena said...

Σε ευχαριστω Βικη μου!!!να 'σαι παντα καλα εσυ κ τα παιδακια σου...ευχομαι να τα δεις οπως επιθυμεις:-)φιλακιαααα

Unknown said...

κορίτσια καλησπερα..μετα απο πολυ καιρό σας γράφω ξανά...εγώ η αλήθεια είναι ότι μετα απο ενα γυρο σε πολλά κέντρα και με αρκετους ιατρούς..βρήκα τον άνρθωπο μου στο ονομα του Αθανασιου είναι στο ΜΗΤΕΡΑ..η αλήθεια είναι ότι για την κάθε γυναίκα όπως και για τον κάθε άνρθωπο είναι υποκειμενικό το ποιον θεωρεί καλυτερο ιατρο και ποιος εχει την καλυτερη μεθοδο..η αληθεια είναι ότι εγω ποτε δε τα πιστεψα μιας και σε όλους εμπλεκται το χρήμα..σε αυτον ομως που ενιωσα καλυτερα και ειχα το μεγαλυτερο "touch" ενιωσα οτι ειχα εναν ανθρωπο διπλα μοθ και ευτυχως όλο αυτο μου βγηκε σε καλο με την πρωτη προσπαθεια ηταν στον Αθανασιου..τωρα η καθεμια μας μπορει να εχει τη δικια της εμπειρια καλή ή ασχημη..το θέμα είναι ότι εγώ απλά βρήκα τον ανρωπο μου εκει και ας ταλαιπωρηθηκα με τις πολυωρες αναμονες πριν το ραντεβου μου..και ας εδωσα αρκετα χρηματα..

tinkerbell said...

-M- καλημερα σου,χαιρομαι που καταφερες το πολυποθητο..αλλα πιστευω οτι ηταν τυχαιο και θελημα θεου.Ο συγκεκριμενος κυριος ηταν η 1η μου προσπαθεια και παντελως ατυχης!!!εκτος του οτι πηρε τα διπλασια λεφτα που παιρνουν ολοι οι αλλοι μου εδινε μεγαλη δοση gonal (με βαση το σωματοτυπο μου και την ηλικια μου)με αποτελεσμα να γεμισω ωαρια να παθω υπερδιεγερση ωοθηκων σε σημειο να μην μπορω να αναπνευσω..και στο φιναλε μου εβαλε μονο 1 γονιμοποιημενο ωαριο μεσα και τα αλλα τα κατεψυξε!!!!πληρη αποτυχεια βεβαια το αποτελεσμα!!!!εννοειτε πως αμεσως εφυγα και πηγα σε αλλο κεντρο!!!

Ναταλία said...

Μ, πότε έκανες την εξωσωματική και πόσο σου στοίχισε; Είναι απλά μια ερώτηση περιέργειας μια και εγώ την έκανα πριν 10 χρόνια περίπου και δεν ξέρω πια τι παίζει από χρήματα.

Τίνκερ, πριν γίνει η εμβρυομεταφορά, πόσα γονιμοποίηθηκαν και σε ποια κατάσταση ήταν; Δεν ενημερώθηκες για το πόσα θα εμφυτευθούν;

tinkerbell said...

natalia καλησπερα.. εγω στον συγκεκριμενο πληρωσα συνολο γυρω στα 5.500 ευρω ενω στο αλλο κεντρο που ειμαι τωρα παει 2.500 ευρω.οσο για τα ωαρια γονιμοποιηθηκαν 6 μπορει και περισσοτερα γιατι αυτο εγινε το 2007 αλλα εβαλε 1 σε σταδιο βλάστοκυστης.δεν με ειχε ενημερωσει απο πριν και εγω δεν γνωριζα πολλα πραγματα για να ρωτησω ηταν και η 1η προσπαθεια και ημουν σαν ψαρι εξω απο το νερο!!!!!

Unknown said...

καλημέρα..εγω γραφω για πρωτη φορα σε blog..ο λόγος που παρακινήθηκα να το κάνω οφείλεται στο γεγονός οτι για πρώτη φορά μετα απο πολύ κόπο, προσπαθειες και χρόνια βρηκα λύση στο προβλημα που αντιμετωπιζαμε εγω και ο αντρας μου...και κοριτσια για ολες μας τελικα η ελπιδα δεν πεθαίνει ΠΟΤΕ!!! νιώθω απιστευτη ευγνωμοσύνη σε αυτον τον ιατρο (Θάνο Παράσχο) που καταφερε με την πρωτη προσπαθεια, χωρίς πόνους, με ψυχραιμια και φοβερη υποστηριξη..- ακόμη και αν ειχα αρκετες αποτυχημενες σε αρκετους γνωστους γυναικολογους -...να κανει το ονειρο μας πραγματικοτητα!!!

tinkerbell said...
This comment has been removed by the author.
tinkerbell said...
This comment has been removed by the author.
tinkerbell said...

maria καλησπερα συγχαρητηρια χαιρομαι πολυ οταν ακουω ευχαριστα νεα..αλλα πιστευω οπως ειπαμε και πιο πανω τελικα ο γιατρος που για σενα μπορει να ειναι ο ιδανικος για καποιους αλλους να ειναι ο χειροτερος!!!ολοι οι γιατροι εχουν τις βασικες γνωσεις και μετα μπαινει το χερι του θεου και απλα σε εσενα ετυχε σε αυτον τον γιατρο σε καποια αλλη ετυχε σε καποιον αλλον!!!αυτη ειναι η γνωμη μου....το λεω αυτο γιατι εγω εχω εμπειρια και απο τον πιο πανω γιατρο που πετυχε το πολυποθητο η φιλη μας και σε αυτον που λες εσυ τωρα αλλα σε μενα μονο ιδανικοι γιατροι δεν ηταν...και στον συγκεκριμενο που λες εκανα και 2 προσπαθειες εννοειτε ατυχες!!!!μαλλον λοιπον οι μονες μας ελπιδες ειναι στο θεο..ετσι ωστε να φωτισει τον γιατρο να λειτουργησει σωστα και να χουμε το επιθυμητο αποτελεσμα!!!

Ναταλία said...

Αυτό ακριβώς επιμένω κι εγώ πάντα να λέω. Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του κρίκο στην αλυσίδα των γιατρών. Αν σκεφτείτε πόσες λεπτομέρειες και πόσα δεδομένα προκαλούν μια απλή αντίδραση που μπορεί να είναι και αποτυχία, τότε φρικάρεις πολύ εύκολα. Ο πρώτος γιατρός που επισκέφτηκα, ήταν μετά από συστάσεις 11 γνωστών. Τι πτυχία, τι βραβεία, τι χαρτί κορνιζαρισμένο είδα στο ιατρείο του δεν περιγράφεται. Κι όμως...έφυγα νύχτα.
Με ταλαιπώρησε, με ΠΟΝΕΣΕ σωματικά και ψυχολογικά αφόρητα, με υποτίμησε, με υποβίβαζε συνεχώς...παρόλα αυτά το όνομά του φιγουράρει σε μελέτες με ξένα μεγάλα ονόματα κλπ...κλπ... Δεν μπορώ όμως να αρνηθώ πως είχε επιτυχίες. Και μένω μόνο σε αυτό.

Ναταλία said...

Μαράκι..., καλώς όρισες.
Καταλαβαίνω απόλυτα πως βρίσκεις το θάρρος πολλές φορές μετά την επιτυχία να μιλήσεις.

Μετανοιώνω που κι εγώ μόνο έτσι βρήκα το θάρρος να γράψω και να το βγάλω από μέσα μου.

Αν είχα μιλήσει νωρίτερα...θα υπήρχε λιγότερη ταλαιπωρία πιστεύω και για μένα και για πολλές ακόμα κοπέλες.

Μα πως να μιλήσεις όταν σου έρχεται ο ουρανός στο κεφάλι και κουβαλάς πάντα μια ενοχή... Γιατί εγώ; Γιατί; :))

Να που όμως τελικά για όλα υπάρχει μια απάντηση. Την οποία δεν θα την βρείτε ίσως όταν περνάτε το πρόβλημα. Κάπου στην πορεία όμως, θα το απαντήσετε αυτό το ρημάδι το γιατί!

tinkerbell said...

natalia μου,εγω πιστευω πως δεν υπαρχει γιατι..γιατι σε'μενα???εγω λεω γιατι οχι και σε'μενα???τι διαφορετικο εχω εγω απο τις αλλες και στο κατω κατω ποια ειμαι εγω που ολα στη ζωη θα μου ερχονται οπως τα θελω??δοκιμασιες ειναι που μας κανουν πιο εμπειρους και πιο δυνατους!!ποναει βεβαια που βλεπεις τοσους να κανουν παιδια αβερτα..και να μη τα προσεχουν κι'ολας!!!αλλα που θα παει δεν θα'ρθει και η σειρα μας??και τοτε θα το ζησουμε θα το εκτιμησουμε θα το ευχαριστηθουμε 1000/100 απο ολους τους αλλους!!καλα χριστουγεννα να εχουμε και μια υπεροχη χρονια!!!ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να γινουμε μανουλες μεσα στο 2010!!!!!!!!!

Unknown said...

Κορίτσια καλημέρα και καλή χρονιά να έχουμε ....με πολλά ακομα μωρά στην αγκαλιά των μαμάδων τους.
Παίρνω το θάρρος να απαντήσω στα σχολια που ξεκίνησαν για τους γιατρούς και κέντρα.
Αρχικα να πώ δυο λόγια για μενα...οταν άρχισα να προσπαθώ με υποβοηθούμενο τρόπο ήμουν αυτό που ακριβώς είπε η Tinkerbell παραπάνω...ψάρι έξω απο τα νερά του-ως οικονομολόγος δεν είχα καμιά γνωση πάνω σε ιατρικά θέματα και κυριως σε θέματα εξωσωματικής....μπηκα λοιπόν στον χωρό χωρίς καν να ξέρω τι σημαίνει IVF.Και φυσικά όπως όλες την πάτησα....ο τότε γιατρός μου (γυναικολόγος που ήξερα χρόνια-οχι εξωσωματικός, του οποίου το όνομα δεν θέλω να αναφέρω γιατι δε βρήσκεται πλέον στη ζωή) ξεκίνησε με την πιο απλή μέθοδο σπερματεγχηση αφού το μόνο μέχρι τότε πρόβλημα το είχε ο αντρας μου -ασθενοσπερμία.Εκανα 15 στη σειρά μέ μια αποβολή λόγω χρωματοσωματικής ανωμαλίας-σύνδρομο turner- μέχρι να καταλήξω σε λαμπαροσκόπιση που έδειξε υπαρξη κύστηςσε μια σάλπιγγα(ετσι ειπε τοτε).....Τοτε ήταν που απο τύχη ξεκίνησα να μπαίνω σε φόρουμ υπογόνιμων ζευγαριών ...έκανα πολλές φίλες εκεί (που ακόμα έχω γιατι συνεχίζω να μπαίνω) και άρχισα να ψάχνομαι με τη βοηθειά τους φυσικά αλλα και βάση δικών τους εμπειριών. Ετσι έμαθα ότι το προβλημα μου δεν ήταν απλή κυστη αλλά ενδομητρίωση πρώτου βαθμού!!!
Οταν λοιπόν επισκέφτηκα τον νέο γιατρό μου (που δειλά θα πώ ότι ήταν ο Αθανασίου)μπαίνοντας στο γραφείο του δε μπηκα σαν ψάρι πλεόν , δημιούργηθηκε διάλογος -υπήρξε λόγος και αντιλογος....
Που θέλω να καταλήξω? ...Ειναι πολλά τα κέντρα και οι γιατροι που κερδοσκοπούν πάνω στην πονεμένη ψυχή μιας γυναίκας που συνειδητοποιεί οτι δε μπορεί να απολαυσει το όνειρο της Μητρότητας με τον κλασικό και φυσιολογικό τρόπο...και είναι πολύ ευκολο να τους κατηγορούμε ....ομως πρεπει να πάρουμε μέρος της ευθύνης για αυτήν την κερδοκοπία τους....φταίμε γιατι δεν ενημερωνόμαστε σε μια εποχή που είναι τόσο εύκολο να το κάνουμε. Οταν μπήκα στο γιατρείο του εκείνη τη μέρα ήξερα ακριβώς τι είναι ενδωμητρίωση πρώτου βαθμού,ήξερα τη διαδικασία της εξωσωματικής,ειχα ενημερωθεί για πιθανά πρωτόκολλα,φάρμακα και αλλα και το εδειξα- φυσικά στην προσπάθεια μου να μη ξαναπιαστώ για δεύτερη φορά 'κορόιδο'και υποβάλλω τον εαυτό μου σε παραπάνω ταλαιπωρία....σίγουρα όμως δεν ήμουν γιατρός! Δυο ήταν οι προσπάθειες μου (μια σπερματέγχυση επιθετική...και μια κλασική εξωσωματική) και οι δυο επιτυχημένες δηλαδή υπήρξε εγκυμοσύνη αλλα η πρώτη δε πήγε καλά.....
Και τέλος θελω να πώ κάτι στην tinkerbell....πιστεύω οτι έχει συσωρρευτει πολύ πόνος,κουραση,ενοχή στην ψυχή σου γλυκειά μου....είναι απόλυτα φυσιολογικό ...το περασα και εγώ-μετά τη δεύτερη αποβολή εκανα ένα χρόνο να ξαναμπώ σε διαδικασία...επι ενα χρόνο πιστεύα οτι έστω και αν ξαναμείνω έγκυος δε θα καταφέρω να κρατήσω μωρό στα χέρια μου...ήμουν πλεον σίγουρη ότι δε θα βίωνα τη Μητρότητα ποτέ!
Γιατρεψε την ψυχή σου....οσο καλά και αν προετοιμασεις το σώμα σου ...αν η ψυχή ασθενεί...το σώμα δε θα μπορέσει να στηρίξει εγκυμοσύνη!!!! Δε θα πώ οτι ειμαι άθεη ...αν και στην προρεία εκεινων των 6 χρόνων το ενιωσα κάποιες στιγμές...σήμερα πιστεύω περισσότερο στη δύναμη της ψυχής...σε αυτή που και θαυματα μπορεί να κάνει!
Και μια τελευταία συμβουλή προς όλες τις γυναίκες που μπαίνουν σε τετοιες διαδικασίες και όχι μόνο...
Να μιλάτεεεε,να βγάζετε την πίκρα απο μέσα σας....έστω και σε χώρους σαν και αυτόν ...βγάλτε τις ανασφάλειες,την ενοχή που μπορεί να νιώθετε...τον πόνο που κατακρεουργεί την ψυχή σας.Είναι κακό να νιώθουμε οτι ανήκουμε σε ειδική κατηγορία πολιτών....ειμαστε απλά γυναίκες που θελουμε να βιώσουμε την Μητρότητα ...οπως ολες άλλωστε!!!!

Unknown said...

Kαι κάτι ακόμα
Δεν είμαστε μόνες....δε μπορείτε να φανταστείτε ποσες βιώνουν το ίδιο πρόβλημα....μονο το ένα απο τα φόρουμ που μπαίνω αριθμεί 2000 περίπου μέλη...το δεύτερο 700 περίπου μέλη.....στις συναντήσεις μας βλέπω γυναίκες που όταν μιλάνε για τις εμπειρίες τους αλλά κυρίως για αυτό που νίωθουν κατά τη διάρκεια των προσπαθειών τους ...είναι σαν να ακούω τον εαυτό μου ξανά και ξανά....λες και εχω εμένα απεναντί μου.....
Οταν βγήκα απο το Μητέρα στα τέλη Μαίου του 2008 με τα δυο μωρά αγκαλιά.....στη ψυχή των δυο μωρών που είχα χάσει ορκίστηκα οτι δε θα γυρίσω ποτέ τη πλάτη σε καμιά γυναίκα που θα μου ζητήσει τη βοηθεια μου...σε καμιά γυναίκα που πέρνά το ίδιο μονοπατι στο οποιο αφησα τα δικά μου χνάρια κάποτε!!!

rena said...

Καλησπέρα κορίτσια !
Είμαι μια ακόμη από εσάς και θα ήταν αδύνατο να μη με αγγίξουν όσα είδα να γράφετε όλες. Οπότε αποφάσισα να γίνω μέρος της παρέας σας. Είμαι 29 και εδώ και 2,5 χρόνια έχω χάσει τον εαυτό μου και μαζί μ' αυτόν 2 παιδάκια. Είχα πρώτα μια αποβολή, ένα πρώτο χειρουργείο και μετά από 5 μήνες μια εξωμήτρια κύηση που παραλίγο να μου κοστίσει τη ζωή. Εδώ και 1,5 χρόνο παλεύω με μια αριστερή ωοθήκη και μια δεξιά σάλπιγγα (αυτά περίσσεψαν !) να αποκτήσω παιδάκι με φυσικό τρόπο αλλά μάταια. Αύριο έχω ραντεβού με το γιατρό μου στο Πανεπιστημιακό της Λάρισας για κάποιες επιπλέον εξετάσεις πριν αρχίσω την 1η εξωσωματική. Δεν έχω πρόβλημα με τον σωματικό πόνο αλλά τον ψυχικό δεν μπορώ να τον κουμαντάρω πλέον. Μπορεί τα 2,5 χρόνια σε κάποιες να φένονται λίγα αλλά εγώ δεν έχω άλλο απόθεμα και ειλικρινά προσπαθώ να πάρω δύναμη γιατί η μιζέρια ήταν ΠΑΝΤΑ ο χειρότερος εχθρός μου και τώρα πια κοντεύει να γίνει κολλητάρι μου ... Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρη παρά τις όποιες συνθήκες είναι ότι θα κάνω Ο,ΤΙ χρειαστεί για να αποκτήσω αυτό που ήθελα όλη μου τη ζωή, γιατί ο αγώνας αυτός είναι ιερός. Εύχομαι να έχετε όλες την υπομονή και το θάρρος που χρειάζεται και σύντομα να κρατάτε στα χέρια σας αυτό για το οποίο διαθέσατε το σώμα αλλά και όλη την ψυχή σας . Το σίγουρο είναι ότι το επόμενο διάστημα θα έχω κι εγώ ανάγκη τη βοήθειά σας...

Unknown said...

Kαποτε η ψυχοθεραπευτρια μου-η οποία με βοήθησε πάρα πολύ στο να ξαναμπώ στον αγώνα για ενα παιδί μετά τη δεύτερη μου αποβολή η οποιά και μου άφησε τα πιο βαθιά σημάδια-μου συνέστησε να διαβάσω ενα βιβλιο που είχε σαν τίτλο ΄και τη ψυχή μου όλη για ενα μωρο?'
Μεσα απο σελίδες του κατάλαβα ότι φτάνουμε να δίνουμε πραγματικά όλο μας το 'είναι' στις προσπάθειες...χάνοντας έτσι το πραγματικό μας ευατό....αλλάζουμε ως άνθρωποι,αποξενονόμαστε απο το περιβάλλον μας,αναπτύσουμε έντονα το αισθημα της ζήλιας απέναντι σε γυναίκες που πολύ ευκολα απέκτησαν τα δικά τους παιδιά,τοποθετούμε τον εαυτό μας σε μια ειδική κατηγορία νιώθοντας έτσι ενοχές για το τρόπο που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια της ζωής μας αναζητώντας λάθη και ΄αμαρτίες',νίωθουμε οτι τιμωρούμαστε απο θεο και ανθρώπους αναζητωντας καθημερινά το λόγο....
Ολο αυτό δημιουργεί εντονη ψυχική κόπωση που έχει σαν συνέπεια την αποδυνάμωση του ιδιου του κορμιού μας που δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στην προσπάθεια όσο και αν λαχταρούμε το θετικη εκβαση της!!!
Rena μου αρχικά θα σου ευχηθώ ότι καλύτερο στην επόμενη σου κινηση αλλά θα σου επισημάνω ενα μεγάλο σου πλεονέκτημα....που είναι το νεαρό της ηλικίας σου!!!!!
Ξερω οτι ακούγεται ΄φτηνό' .... ομως θεωρείται το σημαντικότερο σου όπλο σε αυτόν τον αγώνα.
Ηρέμησε και αξιολογησε όσο γίνεται πιο σωστά τα στοιχεία της κλινικής σου κατάστασης...μη βιαστείς να περάσεις στο επόμενο βήμα....και οταν το κάνεις προσπάθεισε να είσαι όσο το δυνατόν πιο ηρεμη εσωτερικά.....
Το μωρό σου θα έρθει...αυτό ειναι το μόνο σίγουρο...φρόντισε να κρατήσεις τα ψυχικά αποθέματα για το μεγαλύτερο έργο της ζωής σου...την ανατροφή του!!!
Σου εύχομαι τα καλύτερα!!!

tinkerbell said...
This comment has been removed by the author.
tinkerbell said...
This comment has been removed by the author.
tinkerbell said...

rena...καλησπερα σε καταλαβαινω απολυτα.
ειμαι και 'γω 29 ετων και ξεκινησα τις ολες διαδικασιες πριν δυομιση χρονια..οσο εσυ..εγω βεβαια τωρα ειμαι στο ξεκινημα της 5ης εξωσωματικης που ευχομαι να ναι και η τυχερη που θα με κανει επιτελους μανουλα!!!το ιδιο ευχομαι και σε σενα γρηγορα να πετυχεις τον στοχο σου.οτι χρειαστεις βαλε μια φωνη και θαμαστε στο πλαι σου η μια θα δινει κουραγιο στην αλλη...εγω αυτα τα δυομιση χρονια εχω νιωσει πολυ δυσκολες στιγμες η ζωη μου εχει γινει ανω κατω...εχω παρει και 15 κιλα απο ολες αυτες τις ορμονες και το μονο που με παριγορει ειναι οτι ολα τα κανω και τα θυσιαζω για να γινω μανουλα!!δεν πιστευω οτι πληρωνουμε κατι για καμια αμαρτια γιατι ο θεος δεν ειναι τιμωρος..θελω να πιστευω πως ολα γινονται για καποιο σκοπο και οτι θα βγει κατι πολυ καλο στο τελος.εσυ το μονο που εχεις να κανεις ειναι να αφοσιωθεις στον στοχο σου και μην ακους κανεναν.πραγματικα εχω βαρεθει ολους τους γνωστους και συγγενεις που συνεχως ρωτανε κανα παιδακι?? καθε φορα που σε βλεπουν!!!λες και περιμεναμε αυτους να μας το πουν..αλλα ολοι για κουτσομπολιο και περιεργια ρωτανε ή αν κανεις το λαθος και τους πεις την αληθεια σε βομβαρδιζουν με ερωτησεις...γιαυτο εγω πλεον κοιταω πως να ειμαι ηρεμη και ναχω διπλα μου μονο ανθρωπους που πραγματικα νοιαζονται για μενα τους υπολοιπους δεν τους χρειαζομαι!!

Unknown said...

Εδω και δυο μερες,ψάχνω στο ίντερνετ για υπογονιμότητα και εξωσωματική.Μόλις μάθαμε ότι ο αρραβωνιαστικός μου έχει πρόβλημα κινητικότητας σπέρματος.Δε μας δίνουν πολλές ελπίδες.Προσπαθώ να το χωνέψω αλλά δε μπορώ να συμβιβαστώ με την ιδέα να μην αποκτήσουμε παιδί.Πίστευα ότι η εξωσωματική θα ήταν κάτι εύκολο αλλά από όσα διαβάζω...Είμαστε σχεδόν 32 χρονών και οι δύο.Δε μπορώ ακόμα να τον πείσω να αρχίσουμε να πηγαίνουμε μαζί σε γιατρούς αλλά θα ήθελα να πάρω κάποιες γνώμες.Αν είναι συχνό φαινόμενο,αν αντιμετωπίζεται...Πολλές φορές η πραγματικότητα διαψεύδει τις στατιστικές(θέλω να πιστεύω)...

Unknown said...

Elena καλησπέρα
Καταρχήν να επισημάνω οτι στο μήνυμα σου φαίνεται διάχυτος ο πανικός που σε έχει περιβάλλει αυτή τη στιγμή....Φυσικά είναι φυσιολογικό όταν για πρώτη φορά ερχόμαστε αντιμέτωποι με τέτοια πραγματικότητα..!!!
Ηρέμησε,χαλάρωσε...δεν είσαι μόναδική που αντιμωτωπιζει αυτό το πρόβλημα ....αλήθεια σου λέω ειμαστε πολλές! Απο ερευνα που έχει γίνει κάποιου στα 20000 ζευγάρια στην Ελλάδα ανήκουν στην κατηγορία υπογονιμότητα....απο αυτους που το δηλώνουν δηλαδή....
Η εξωσωματική σαν διαδικασία ...δεν είναι καθόλου δύσκολη αυτό που είναι δύσκολο ...είναι να αντιμετωπίσεις το ψυχολογικό κόστος που εμπεριέχεται σε κάθε σου προσπάθεια.! Αν και εγώ προσωπικά πιστεύω οτι ειναι πολύ νωρίς για να σκέφτεσαι το σενάριο 'εξωσωματική' αν το μόνο πρόβλημα σας είναι χαμηλή κινητικότητα!!!!
Και ο αντρας μου είχε χαμηλή κινητικότητα σπέρματος και μας προτάθηκε αρχικά η σπερματέγχυση ....διαδικασία πολύ πιο απλή,σίγουρα οικονομικότερη ,χρονικά πιο γρήγορη.....
Αυτό που για μένα πρέπει σίγουρα να κάνεις είναι να πάρεις και αλλη γνώμη ή γνώμες πρίν αποφασίσεις με ποιόν τρόπο θα προσπαθήσεις για μωρό και φυσικά συνέχισε τις προσπάθειες με τον παλιο παραδοσιακό τρόπο......εχω ακούσει γυναίκες να μένουν φυσιολογικά έγκυες ενώ οι άντρες τους αντιμετώπιζαν σοβαρότερα προβλήματα με το σπάρμα τους απο αυτό που αντιμετωπίζει ο δικός σου!!!
Καλή επιτυχία στην ερευνα αλλά και προσπάθεια που προκειται να κάνεις!!!!

rena said...

Ευχαριστώ πολύ κορίτσια ! Βίκυ μου εννοείται ότι όσα περιέγραψες με αγγίζουν 100% . Θα πρέπει ταυτόχρονα με τον αγώνα για την απόκτηση των δικών μας παιδιών να αγωνιζόμαστε και για τη διατήρηση της ψυχικής μας ισορροπίας και υγείας, γιατί παιδιά δεν γίνεται να μεγαλώσεις αμά έχεις εξαντληθεί πλέον εντελώς. Δυστυχώς δεν πρόκειται για κάτι που είναι στο χέρι μας να συμβεί, όσο καλό κι αν είναι αυτό που ζητάμε και όσο πολύ κι αν το θέλουμε. Απλά ελπίζω να έχω και να έχουμε όλες τη δύναμη, το πείσμα και την αισιοδοξία που απαιτεί η περίσταση. Ήδη χτες που μου έδωσαν τις ενέσεις (τις οποίες θα ξεκινήσω μετά από 20 μέρες περίπου)πήρα κουράγιο, λες και κάτι έκανα. Δεν μπορώ να ξέρω αν η 1η μου προσπάθεια δώσει αμέσως αποτέλεσμα ή θα χρειαστώ κι άλλη κι αλλή κι άλλη... απλά εύχομαι να αντέχω. Tinkerbell όσον αφορά όλους αυτούς τους καλοθελητές που η μόνη τους σκοτούρα είναι πότε θα κάνω εγώ παιδί λες και πως άμα το δουν αυτό θα τα έχουν δει όλα πια στη ζωή τους και θα μπορούν πλέον να κλείσουν ήσυχοι τα μάτια τους τους κάνω πολύ κέφι !! Φτιάχνουν τα καλύτερα ανέκδοτα ! Σπάω πολύ πλάκα μαζί τους και το κάνω πάντα μπροστά στα μούτρα τους ...(ποτέ βέβαια δεν τους θίγω ή τους προσβάλλω, γιατί υπάρχουν πολύ καλύτεροι τρόποι και γιατί εγώ δε θα γίνω ποτέ σαν κι αυτούς τους καημένους). Υπάρχουν πολύ αξιόλογοι άνθρωποι που μπορούν όχι μόνο να σε ακούσουν αλλά και να σε βοηθήσουν με τον τρόπο τους (δεν χρειάζονται πολλοί) και τις περισσότερες φορές δεν βρίσκονται ανάμεσα στους συγγενείς ούτε καν μέσα στους κολλητούς φίλους... (και αυτό ισχύει για κάθε δύσκολη φάση της ζωής σου και πίστεψέ με τέτοιες είχα πολλές μέχρι τώρα , αν και είμαι μόνο 29).

Unknown said...

Σε ευχαριστώ πολύ Βίκυ.Οντως,έχω πανικοβληθεί γιατί η πιθανότητα μόνο να μην κάνω παιδιά ήταν ο χειρότερος εφιάλτης μου.Θα περιμένω να ηρεμήσουμε λίγο αυτές τις μέρες γιατί ψυχολογικά είμαστε χάλια και πιο πολύ ο άντρας μου και θα ξεκινήσουμε προσπάθειες και γιατρούς πριν το γάμο.

Ναταλία said...

Ελένη θα σου μιλήσω σαν φίλη...
Ξεκινάς ....ανάποδα. Πολύ ανάποδα!
Καταρχήν είσαι αραβωνιασμένη. Άρα όλες σου οι χαρές είναι να προετοιμαστείς για το γάμο σου και για την κοινή σου ζωή με τον σύντροφό σου. Να ζήσεις και να χνωτίσεις παρέα του όπως έλεγε και η γιαγιά μου.
Άφησες τον πανικό να σε κυριεύσει. Και κυρίως επέτρεψες στον εαυτό σου να αγχωθεί!
Οι περισσότερες κοπέλες που έχω συναντήσει αλλά και που και εσύ η ίδια διάβασες εδώ, είχαν πρόβλημα οι ίδιες.
Δυστυχώς, το πρόβλημα που οφείλεται σε γυναίκες, λύνεται σχεδόν πάντα με χειρουργείο.
Μιλάμε λοιπόν για μια διαδικασία και σωματική αλλά και ψυχική εντελώς εξοντωτική.
Τα προβλήματα των ανδρών χρειάζονται έναν πολύ καλό βιολόγο όταν και αν φυσικά φτάσεις στην εξωσωματική.

Αυτή ήταν η γνωμάτευση που μου είπαν και οι 4 γιατροί που επισκέφθηκα όταν ψαχνόμουν κι εγώ για το ίδιο θέμα.

Δυστυχώς για μένα και για το σύντροφό μου χρειάστηκα να κάνω 2 λαπαροσκοπήσεις, 2 χειρουργεία και 2 εξωσωματικές και καθώς τα θυμάμαι τώρα, με έκαναν πολύ κάθαρμα...Ήρωας ο σύντροφος λέμε!

Γιαυτό χαρά μου, παντρέψου πρώτα με το καλό, φρόντισε να είσαι ψυχή και σώμα στις χαρές σου κι όταν με το καλό τα γευτείς όλα αυτά, ξεκίνησε και την αναζήτηση των γιατρών.

Γιατί που ξέρεις; Την ημέρα που θα παντρεύεσαι μπορεί ήδη να είσαι έγκυος... ; )

Unknown said...

Συμφωνώ απόλυτα με την Ναταλία.....ποτε μην αφήνεις κακες σκέψεις να σκιάσουν τις ομορφότερες στιγμές της ζωής σου .....

Unknown said...

Πρώτον,έκανα λάθος με το mail,ξέχασα τον κωδικό μου και άνοιξα κι άλλο,γι'αυτό και τα δύο ονόματα.Δεύτερον,δεν ξέρετε πόσο κουράγιο έχω πάρει.Δε μπορώ να πιστέψω ότι ένας γιατρός θα απέκλειε μια εγκυμοσύνη τόσο εύκολα όσο σε μας.Και επειδή είμαστε επαρχία,έχω ελπίδες ότι ίσως να μας τα είπε κάπως υπερβολικά τα πράγματα.Ισως σε κάποιον άλλο γιατρό...δεν ξέρω.Σας ευχαριστώ πολύ.

Ναταλία said...

Λενάκι, ζήσε τις χαρές σου τώρα κι όταν φτάσει η στιγμή, πάρε τη γνώμη και δύο και τριών γιατρών αν χρειαστεί. Άσε την καρδιά σου να ακολουθήσει αυτόν που θα εμπιστευτείς μετά από συζήτηση μαζί του, και ξεκίνα....

Για την ώρα όμως, όχι κακές σκέψεις, ναι;
Μην βγάζεις μαύρο από τώρα καλή μου, όχι τουλάχιστον πριν ξεκινήσεις ζεστά να ψάχνεις για το θέμα.

Και θα σε μαλώσω....τρυφερά μεν, αλλά θα σε μαλώσω...
Στήριξε το ταίρι σου. Αν ήσουν στη δική του θέση, σκέψου πως θα ήθελες να σου φερθεί και κάνε το ίδιο.
Κυρίως όμως, γιάτρέψέ του τις ενοχές...
Γιατί από αυτές....θα έχει πολλές....

tinkerbell said...

ΛΕΝΑΚΙ συμφωνω με τα κοριτσια που σου ειπαν να μην ανχωνεσαι και οτι πρεπει να παρεις και 2η και 3η γνωμη..αλλα για μενα μην το αφησεις πολυ γιατι ο καιρος και τα χρονια περνουν και θα γινεται πιο δυσκολη η κατασταση γιατι και οι εξωσωματικες ειναι χρονοβορες μην επαναπαυεσαι..μακαρι να σου πανε ολα καλα και να πετυχεις με την 1η προσπαθεια αλλα παντα να σκεφτεσαι ολα τα σεναρια...ετσι δυστηχως ειναι η ζωη με τα καλα της και τα κακα της!!και με κατι αλλο που συμφωνω με τα κοριτσια..ειναι οτι πρεπει να στηριξεις τον αντρα σου (αν πραγματικα τον αγαπας και πιστευεις οτι αξιζει)κανε τα παντα γι'αυτον οπως θα εκανε το ιδιο και αυτος για'σενα!!το ξερω θα ειναι δυσκολα αλλα αν ειστε αγαπημενοι θα μπορεσετε να ξεπερασετε καθε δυσκολο εμποδιο!
ΡΕΝΑ γελασα αφανταστα με αυτο που ειπες δεν το ειχα σκεφτει θα το λεω και'γω καθε φορα που με ρωταει καποιος περιεργος!!!ευχαριστω πολυ

Unknown said...

Εχετε δίκιο κορίτσια,προσπαθώ να τον στηρίξω αλλά δεν είναι εύκολο για αυτόν.Πάντα λέγαμε ότι κανένας δεν ξέρει αν έχει πρόβλημα πριν το γάμο και ότι πρέπει να παντρεύεται κανείς αν είναι σίγουρος ότι μπορεί να ζήσει ευτυχισμένος με το συντροφό του,ανεξαρτήτως παιδιών.Γιατί αν κάτι πάει στραβά,πως θα αντέξει ο ένας τον άλλον?Ηρθε η ώρα να το κάνουμε και πράξη αυτό που λέγαμε πριν από πολλά χρόνια.Μακάρι να πάνε όλα καλά για όσες θα υποβληθουν σε αυτη τη διαδικασία και να έχει αποτελέσματα.

ninaki1 said...

καλησπέρα κορίτσια , έχω να σας πω και εγώ την δικία μου περίπτωση που ελπίζω να δώσει κουράγιο σε πολλές γυναίκες που προσπαθούν να αποκτίσουν ένα δικό τους μωράκι και να γίνουν μανούλες. Αρχίζει απο το 2003 που μετά απο σειρά εξετάσεων ανακαλήψαμε ότι υπάρχει πρόβλημα αζωοσπερμίας στο σπέρμα του συζήγου , όπως καταλαβέναιτε το sok ήταν μεγάλο και για τους δυο , είναι η στιγμή που νιώθεις την γη να χάνετε κάτω απο τα πόδια σου ,αλλά δεν το βάλαμε κάτω , η μόμη μας λήση ήταν η εξωσωματική ,μαζέψαμε όλο μας το κουράγιο και με την βοήθεια του γυναικολόγου μου (που μας στάθηκε δίπλα μας όχι μόνο σαν γιάτρος ) μας πρότεινε το καλύτερο κέντρο κατα τη γνώμη του την ευγονία. Με πιθανώτητες πολύ λίγες και με πρωσοπικό που ενδιαφερώταν για μας καταφέραμε και αποκτήσαμε το δικό μας μωράκι με την πρώτη προσπάθεια (δεν θα αναφερθώ στις εξετάσεις που μας έβαλαν να κάνουμε που ήταν πάρα πολές και τις ενέσεις που έπρεπε να κάνω μόνη μου αφου δεν το γνώριζε σχεδον κανείς, αυτά τα έχετε βιώσει για τα καλά ), Τώρα ο γιός μας είναι πεντέμιση χρονών και δεν θα σταματήσω ποτέ να ευχαριστώ και να ευγνομονώ τους ανθρώπους που στάθηκαν διπλα μας καθώς και την δύναμη που μας έδωσε κατε με ο θεός . Αυτό που θέλω να σας πω είναι να μην χάνετε ποτέ το κουράγιο σας και προπάντων την Αγάπη σας για τον σύντροφό σας , είμαστε ένα σ' αυτην την δοκιμασία.

ninaki1 said...

και βέβαια κανείς απο το συγγενικό και το κοινωνικό μας περιβάλλον δεν γνωρίζει για τον τρόπο με τον οποίο αποκτήσαμε το παιδί μας, για τον λόγο το ότι ο κόσμος μπρωστά σου είναι καλός αλλά μόλις γυρνάς την πλάτη σου αρχίζει ο λεγόμενος <> αν με καταλαβέναιτε..

tsixlofuska said...

κορίτσια καλησπέρα σας..αν και δεν έχω γράψει ξανά στο συγκεκριμένο forum..οφείλω να σας εκφράσω την ευγνωμοσύνη που νίωθω για όλα αυτά τα διαθέσιμα κανάλια επικοινωνίας (blog, forum, κ.α.) που μας έχουν δώσει τη δυνατότητα να καταθέτουμε η κάθε μια μας τις εμπειρίες της..αλλά και μεσα απο τις διάφορες διαφωνίες να εξασφαλίζουμε το διάλογο και την ενθάρρυνση όλων των γυναικών και των ζευγαριών που αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα γονιμότητας...
Η αλήθεια είναι ότι και εγώ έχω περάσει από αυτό το δρόμο και έχω έρθει "αντιμέτωπη" με αρκετούς απο τους ιατρούς που αναφέρετε..!!!
Θα συμφωνήσω επίσης με τη Βίκυ! για τη σημασία του "να μηλάτε"...
Προσωπικά ανεξαρτήτου του κέντρου και του ιατρού που έχει εμπιστευθεί η κάθε μια μας..πιστεύω ότι κυρίαρχο πλεονέκτημα για την επιτυχη έκβαση μιας προσπάθειας είναι η ψυχική ηρεμία, η πληρότητα και η ηρεμία που νιωθει το ζευγάρι και ιδιαίτερα η γυναίκα...εάν δεν υπάρχουν υποσυνείδητα κατάλοιπα, φόβοι και είμαστε πραγματικά "καλά" σιγά σιγά και με μια επιστημονικά μεθοδευμένη προσέγγιση θα βρούμε τη λύση και θα βιώσουμε το θαύμα της ζωής!

tinkerbell said...

κοριτσια καλημερα...ο καιρος και τα χρονια περνουνε και η κατασταση παραμενει η ιδια ξεκιναω την 5η εξωσωματικη..αυτη τη φορα ομως μας ειπε ο γιατρος να παμε με δοτη σπερματος ισως μονο ετσι εχουμε ελπιδα να γινουμε επιτελους γονεις!!στην αρχη χαρικα γιατι σκεφτηκα πως θα τελειωσουν τα βασανα μου αλλα μετα στην ιδεα του οτι θα κανω παιδι καποιου αγνωστου τρελενομαι..δεν θα γνωριζω τιποτα γιαυτον τις συνηθειες του τη ζωη του τα χαρακτηριστηκα του..αναρωτιεμαι και αισθανομαι τυψεις γι'αυτο αλλα τι παιδι θα βγει??δεν ξερω πως να σκεφτω και τι να σκεφτω σας παρακαλω βοηθηστεμαι πειτε μου κατι να νοιωσω καλυτερα..μου ερχεται στο μυαλο πως αλλιως ονειρευτηκα τη ζωη μου και γιαυτο παντρευτηκα αυτον τον ανθρωπο τον ονειρευτηκα σαν πατερα των παιδιων μου αλλα τωρα.....τι??τι να σκεφτω??εχει καποια εμπειρια απο κατι τετοιο?ειναι φυσιολογικο αυτο που νοιωθω ή ειμαι αχαριστη??

tsixlofuska said...

tinkerbell η αλήθεια είναι ότι ως γυναίκα προσπαθώ να σε συμμεριστώ..πιστεύω όμως ότι θα πρέπει να έρθεις και στη θέση του συντρόφου σου...αν εσύ κάνεις αυτές τις σκέψεις, φαντάσου ότι εκείνος νιώθει ακόμη χειρότερα!!..γιατί εσύ όταν θα πάνε όλα καλά θα έχεις νιώσει την κύηση και το θαύμα μέσα στον οργανισμό σου..εκείνος όμως πάντα θα ξέρει και θα το έχει ως ορατή απόδειξη μπροστά του ότι το παιδί αυτό οφείλεται στο σπέρμα κάποιου άλλου..και μεταξύ μας για τους άνδρες αυτό είναι πολύ χειρότερο...
Αυτό που θα έλεγα λοιπόν - εγώ που δε σας γνωρίζω - είναι ότι αυτή τη στιγμή θα πρέπει να μιλήσεις με το σύντροφο σου και ΜΑΖΙ να τα βάλετε κάτω..να δείτε τί πραγματικά θέλετε, πώς αισθάνεστε και κυρίως να υποστηρίξετε ο ένας τον άλλο..
στα πάντα υπάρχει λύση!!!

tinkerbell said...

tsixlofuska..εχεις δικιο και οντως το εχω κανει αυτο εχουμε μιλησει και ειναι ανθρωπος που αγαπαει ολα τα παιδια του κοσμου και ποσο αλλωστε που θα ειναι δικο του παιδι και θα μεγαλωνει με την δικη του βοηθεια...μου λεει πως απο τη στιγμη που θα το γεννησει η γυναικα μου θα το λατρευω ως πραγματικο μου παιδι και δεν θα εχει καμια διαφορα για εμενα και οντως το πιστευω οτι το νοιωθει αυτο...γιαυτο εξαρχης μιλησα για'μενα και ζητησα την συμβουλη σας γιατι εγω νοιωθω περισσοτερους ενδιασμους απο εκεινον.θα περιμενω την γνωμη σας και σας ευχαριστω εκ των προτερων!!

Unknown said...

Eγώ εχω να θέσω μια ερώτηση πολύ συμαντική.....'θέλετε πραγματικά ενα παιδί στη ζωή σας?'
Σαν μάνα μπορώ να πώ οτι η ανατροφή ενός παιδιού είναι εργο ζωής,μια περιπέτεια που ποτέ δε σε κάνει να πλήττεις....ενας αγώνας με νόημα,ενας αγώνας που χρειάζεται πάντα δύο ....εναν που θα παίξει το ρόλο της μάνας και έναν που θα πάιξει το ρόλο του πατέρα. Είναι δεν είναι το γενετικό υλικό των δύο που πρόκειται να παίξουν τους παραπάνω ρόλους ο αγώνας παραμένει ο ίδιος!! Το μόνο που διαφέρει είναι η θέληση του καθενός να αφιερώσει το 'είναι' του προκειμένου να βγεί 'νικητής'
Παραδεκτό απο πολλούς ψυχολόγους οτι το παιδί όταν γεννιέται είναι 'αγραφο χαρτί'.....πανω του αφήνεις τη δική σου πινελιά....οπως εξίσου παραδεκτό είναι ότι τα πιο ευτυχισμένα παιδιά είναι αυτά που έχουν πάρει Αγάπη....δηλαδή απο κάποιους που έχουν να τους δώσουν....
Ποσες φορές μαθαίνουμε για παιδιά που έχουν εγκαταληφθεί απο τους φυσικούς τους γονείς,παιδιά που έχουν κακοποιηθεί,παιδιά που έχουν ζήσει τη ζωή τους σε ορφανοτροφεία γιατι οι γονείς τους δε τα θέλανε....τι σημασία έχει λοιπόν αν αυτά τα παιδιά είχαν το γενετικό υλικό των γονειών τους?
Τι σημασία λοιπον έχει αν αυτό το παιδί δε θα έχει το γενετικό υλικό του άντρα σου? Το θέμα είναι ..... μπορεί αυτός ο άνθρωπος που αγάπησες και παντρευτηκες να δώσει αγαπη προκειμένου αυτό το παιδί αργότερα να τον φωνάξει επάξια πατέρα? Ξέρεις πόσα παιδιά αναθεματίζουν ή θα εύχονταν οι φυσικοί τους πατεράδες να μην υπήρχαν????
Τα τελευταία 15 χρονια διδάσκω.....πιστεψέ με tinkerbell...έχω δεί και έχω ακούσει πολλά απο παιδιά για τους φυσικούς τους γονείς....θα μπορούσα να γράψω δε μια ολόκληρη ιστορία για μια μαθητριά μου που εγκαταληφθηκε απο τον πατέρα της οταν ήταν ακομα μωρό....να περιγράψω τη ζωής της μέχρι και σήμερα που αυτό το παιδί είναι 17 και πρίν λίγο καιρό μου εκμηστηρεύτηκε οτι στην καρδιά της εχω τη θέση της μάνας και του πατέρα μαζί....Εγώ που δεν της έδωσα κανένα γενετικό μου υλικό!!!!! Πως τα κατάφερα να κερδίσω αυτήν την θέση? Με μόνο οπλο την αγάπη μου που της την πρόσφερα απλόχερα!!!!
Σου εύχομαι πραγματικά ότι καλύτερο....πιστευω οτι άνθρωποι σαν και εμάς που έχουμε αγωνιστεί με αυτόν τον τρόπο για την απόκτηση παιδιού ....έχουμε αγάπη συσσωρευμένη μέσα μας...αλλιώς δε θα αντέχαμε τις τόσες κακουχίες!!!!

Ναταλία said...

Tinkerbell για σένα πάει πιο μακριά το πρόβλημα...Εγώ που είμαι απέξω το βλέπω σαν πρόκληση ώστε να ωριμάσετε και οι δύο συναισθηματικά..
Αν η λύση είναι το σπέρμα κάποιου άλλου, όσο άγνωστος είναι για σένα τόσο θα είναι και για το ταίρι σου.
Αν άφηναν στην πόρτα σου ένα μωρό λέγοντάς σου πως είναι δικό σου και θα χρειαστεί ποτέ να το αποχωριστείς τι θα έκανες;

Από τη στιγμή που η διεργασία για τους δότες σπέρματος διασφαλίζουν την υγεία του εμβρύου δεν θα πρέπει να προβληματίζεσαι για τίποτα άλλο. Εφόσον και ο σύντροφός σου δεν έχει αντίθετη γνώμη αλλά σε στηρίζει νομίζω ότι το πιο δύσκολο σημείο είναι η στήριξη η δική σου απέναντι στο σύντροφό σου. Αυτό που γράφει η τσιχλόφουσκα είναι πολύ σωστό.

Εγώ και η αδελφή μου έχουμε την ίδια βιολογική μητέρα.
Εκείνη την μεγάλωσε η γιαγιά μου στη Γερμανία, κι εμένα η θεία μου η Μαίρη.

Στα 36 μου έπαψα να την λέω μητέρα για τους δικούς μου λόγους.
Αυτά τα οποία εκείνη είχε ως δεδομένα, εγώ ως παιδί αρνούμαι να της χαρίσω.
Αυτή τη στιγμή της χρωστάω τεράστια όμως ευγνωμοσύνη γιατί ξέρω τι ακριβώς ΔΕΝ θα κάνω ποτέ στα παιδιά μου...

ninaki1 said...

tinkerbel καλησπέρα !!! τη λύση της βιοψίας στον σύζηγό σου σας την έχουν προτίνει οι γιατροί ???

tinkerbell said...

καλημερα κοριτσια ευχαριστω για ολες τις απαντησεις μου δινεται πολυ κουραγιο και να δω τα πραγματα απο μια αλλη οψη
ninaki..τι εννοεις βιοψια?τι ειναι αυτο?

Unknown said...

H βιοψία όρχεων είναι μια μιρκή χειρουργική επέμβαση που συνιστάται στην αφαίρεση ενός τμήματος ιστού από τους όρχεις του άντρα για να ακολουθήσει εξέταση σε μικροσκόπιο.
Εάν το σπέρμα δε περιέχει σπερματοζωάρια και δεν υπάρχει ένδειξη απόφραξης των σπερματικών πόρων ή παλίνδρομης εκσπερμάτισης τότε συστήνεται η βιοψία όρχεων για να διαπιστωθεί αν παράγονται πράγματι σπερματοζωάρια στους όρχεις.
Η επέμβαση είναι πολύ απλή γίνεται συνήθως με τοπική αναισθησία και αφαιρείται ένα μικρό τεμάχιο ιστού από τους όρχεις και εξετάζεται για παρουσία σπερματοζωαρίων. Η διάρκεια της επέμβασης είναι από 15 εως 20 λεπτά και είναι ανώδυνη για τον άντρα. Πολλοί γιατροί το κάνουν στο ιατρείο τους αν διαθέτουν τον κατάλληλο εξοπλισμό. Εναλλακτική της βιοψίας είναι η παρακέντηση όπου πάλι αφαιρείται κομμάτι ιστού, με βελόνα όμως και εξετάζεται .Παρακέντηση γίνεται συνήθως σε περίπτωση PESA (Αυτή η θεραπεία γίνεται όταν ο άνδρας δεν έχει καθόλου σπερματοζωάρια στο εκσπερμάτισμα λόγω απόφραξης των σπερματικών αγωγών. Σε αυτήν την περίπτωση γίνεται παρακέντηση με βελόνα στους όρχεις για τη λήψη σπερματοζωαρίων από την επιδιδυμίδα. Αυτά τα σπερματοζωάρια μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μια συμβατική διαδικασία ICSI για την επίτευξη γονιμοποίησης)
Κάποιες φορές , το σπέρμα που λαμβάνεται με βιοψία καταψύχεται για μελλοντική χρήση σε θεραπείες
Ελπίζω να βοήθησα αρκετά!!!

tinkerbell said...

βικυ..σευχαριστω για το ενδιαφερον σου και τον χρονο σου εγκυκλοπαιδεια εισαι εσυ παιδι μου!!αλλα προφανος για να μην μας το εχουν συστησει δεν βοηθα στην δικη μας περιπτωση..γιατι εμενα ο αντρας μου γεννηθηκε με κρυψορχεια και ειναι κατι που δεν διορθωνεται με τιποτα..υπαρχουν λιγα σπερματοζωαρια αλλα ειναι νεκρα και ανωμαλα στην μορφολογια τους...
οσο για το θεμα με τον δοτη που συζητουσαμε εχω να πω οτι θα εκανα τα παντα για να αποκτησω παιδακια τα λατρευω και πιστευω οτι ζω για αυτο!!!απλως με εποιασε η φρικη στο πρωτο ακουσμα στο ονομα δοτης..τωρα και μετα απο ολες τις συμβουλες σας το περιμενω πως και πως!!!!
να ρωτησω κατι αλλο ελπιζω να μην σας κουραζω...πηγα προχτες να κανω εναν ελεχγο μαστου και η (πασιγνωστη) μαστολογος αρχισε να ουρλιαζει στο ακουσμα οτι κανω εξωσωματικες και παω για την 5η!!!φρικη την εποιασε αρχισε να μου λεει οτι δεν κανει και οτι θα παθω τιποτα και τετοια..ηθελε εκεινη την στιγμη να παω να μου κανει μαστογραφια...ασχετα που στην ψιλαφηση δεν εποιασε κατι..λεει οτι απο την στιγμη που παιρνω τοσες ορμονες η μαστογραφια ειναι υποχρεωτικη!!με κατατρομαξε πηρε τα 100ευρω και εφυγα τρεχοντας!!μεχρι στιγμης ολοι οι γιατροι μου εχουν πει οτι μετα τα 40 επιτρεπεται η μαστογραφια,εγω ειμαι 29 ετων ενας υπερηχος 1 φορα το χρονο ειναι αρκετος δεν ξερω εχω τρομαξει με ολο αυτο και στεναχωριεμαι...ποια ειναι η γνωμη σας γι'αυτο????

Unknown said...

Tinkerbell η γνώμη μου είναι να χαλαρώσεις λίγο ...σαφέστατα είσαι πολύ μικρή για μαστογραφίες εκτός αν υπάρχει ιστορικό καρκίνου μαστού στην οικογενειά σου....φαντάζομαι πως δεν υπάρχει.
Ο κίνδυνος να αναπτύξει μια γυναίκα καρκίνο μαστού αυξάνεται με την ηλικία της ..Να φανταστείς τα ποσοστά για μια γυναίκα περιπου 38 ετών είναι μόλις 0,5%...ενώ απο ηλικία 40 και έως περίπου 60 ο κίνδυνος φτάνει στο 4% και μετά τα 60 το ποσοστό ανεβαίνει στο 7%...
Παράγοντες που συντελ0ούν στην ανάπτυξη καρκίνου του μαστού είναι η κληρονομικότητα και εφόσον οι γυναίκες της οικογένείας σου ανέπτυξαν καρκίνο σε ηλικία μικρότερη των 50 ετών. Επίσης αν ανηκεις στην κατηγορία των γυναικών με πρώιμη έναρξη περιόδου ή καθυστερημένη εμμηνόπαυση (κάτι που δεν ισχύει σε σενα σε αυτήν την τόσο μικρή ηλικία) Επίσης παράγοντας εμφάνισης καρκίνου στο μαστό είναι και η λήψη οιστρογόνων τουλάχιστον 5 χρόνια μετά την εμμηνόπαυση ( οιστρογόνα παίρνουν πολλές γυναίκες μετά το σταματημα της περιόδου τους προκειμένου να γλιτώσουν απο τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης)
Κινδυνεύουν επίσης γυναίκες που δεν έχουν γεννήσει ποτέ....φαντάσου ότι οταν γεννήσεις με το καλό.....προστατεύεσαι για μια δεκαετια περίπου απο αυτήν την μορφή καρκίνου. Παχυσαρκία ,πολύ αλκοόλ ..πολύ κάπνισμα......
Είμαι σίγουρη ότι δεν ανήκεις σε καμιά απο αυτές τις περιπτώσεις .....προς το παρόν και με αυτήν την ηλικία....δεν θα είναι ομως καθόλου κακό να κάνεις μια εξέταση το χρόνο ....απλό τσεκάρισμα αφού κάνεις προσπάθειες υποβοηθουμενης αναπαραγωγής....ειναι γνωστό οτι οποιοσδηποτε καρκίνος διαγνωστεί στο πρώτο του στάδιο ...γιατρεύεται 100% ...αρα προληπτικά και μόνο ...για την δική σου ψυχική ηρεμία.

tinkerbell said...

βικυ μου σε ευχαριστω παρα πολυ με ηρεμεις αφανταστα...να'βλεπες μονο πως εκανε αυτη η μαστολογος!!!φοβηθηκα παρα πολυ και ακομα το σκεφτομαι!!ευχομαι τα καλυτερα για ολες μας!!πραγματικα γιατι περναμε παρα πολλα ψυχικα και σωματικα και πιστευω το αξιζουμε!!θελω απο δω και περα σε αυτη την στηλη να βλεπουμε μονο ευχαριστα...να ακουμε για νεες μανουλες και πολλα πολλα μωρακια!!!καλημερααααααααααα!!!!

rena said...

Καλησπέρα κορίτσια. Θα ήθελα να μου πείτε πώς βιώσατε τη διαδικασία της ορμονοθεραπείας της εξωσωματικής (αν νιώθατε πόνους, άμα ήσασταν πιο προσεκτικές με κάτι σ'αυτήν την περίοδο),άμα ήταν επίπονη η ωοληψία και η εμβρυοφύτευση καθώς επίσης και πώς κατά τη γνώμη σας πιστεύετε ότι πρέπει να χηριστεί ένα ζευγάρι το "ταμπού" της εξωσωματικής (να το πει ή να μην το πει). Σίγουρα η εμπειρία πολλών από εσάς που έχετε περάσει από όλο αυτό θα με βοηθήσει να κατασταλάξω. Δεν είμαι άνθρωπος που του αρέσει να κρύβεται, δεν κάνω τίποτα κακό , αντιθέτως μάλιστα, ούτε αφορά κανέναν άλλο παρά μόνο εμένα και τον άντρα μου. Αλλά ζούμε με ανθρώπους γύρω μας και τις περισσότερες φορές είναι επικριτικοί και δημιουργούν πάντα πολύ μεγαλύτερα θέματα. Πολλές φορές λέω να μην σκοτίζω το μυαλό μου μ'αυτά και να υποστηρίξω 100% την απόφασή μου και να μην το κρύψω από κανέναν, άλλες φορές πάλι λέω ότι καθένας θα μου πει το κοντό του και το μακρύ του κι εγώ θα πρέπει κάθε φορά να νιώθω ότι απολογούμαι. Εσείς πώς το αντιμετωπίσατε; (Σε λίγες μέρες θα ξεκινήσω την 1η μου προσπάθεια.)

tinkerbell said...

rena...με το καλο!!!σου ευχομαι ολα να πανε καλα.για'μενα η ολη διαδικασια θελει αρκετη δυναμη κουραγιο και υπομονη..να εισαι προετοιμασμενη και για το θετικο αποτελεσμα και για το αρνητικο...γιατι εγω την πατησα μουχαν δωσει 90 τις εκατο πιθανοτητες πως θα πετυχει και επεσα απο τα συννεφα με το αρνητικο αποτελεσμα!!!οσο για την διαδικασια ειναι πως το βλεπει κανεις..εγω εκεινες τις ημερες περιοριζομαι στο σπιτι γιατι οι ενεσεις εχουν στανταρ ωρα καθε φορα.βεβαια την πρωτη φορα που επρεπε να κανω μονη μου την ενεση στην κοιλια ειχα τρομαξει παρα πολυ και εκλαιγα μετα βεβαια συνηθισα...γι'αυτο σου λεω κουραγιο να σκεφτεσαι οτι ολα τα κανεις για να γινεις μανουλα και να παιρνεις κουραγιο απο αυτο!!!οταν φτασεις με το καλο στην ωοληψια δεν καταλαβαινεις κατι γιατι σε κοιμηζουν,οταν ξυπνησεις ολα ειναι ενταξει..στην εμβρυομεταφορα νοιωθεις ενα μικρο τσιμπηματακι και σε 5 λεπτα εχεις γονιμοποιημενα ωαρια μεσα σου..μετα θελει λιγη προσοχη για 2-3 μερες και πολυ πολυ υπομονη μεχρι την στιγμη που θα σου πουν τελικα αν πετυχε ή οχι..βεβαια μεχρι να φτασεις εκει θα παιρνεις αρκετα φαρμακα που εμενα προσωπικα με πριζουν παρα πολυ γιατι οσο ναναι προγεστερονη και οιστρογονα ειναι..και εκτος απο αυτο πολλα νευρα!!ολα μου φταινε σε εκεινη την περιοδο!!!αλλα παλι σου τονιζω οτι αυτη ειναι η προσωπικη μου γνωμη εσυ ή καποια αλλη κοπελα μπορει να τα βλεπει τελειως διαφορετικα ολα αυτα...παντως οτι απορια εχεις ή οτι χρειαστεις πολυ ευχαριστως θα σε ακουσουμε!!!ααα!οσο για το αν πρεπει να το πεις ή οχι..εμεις τον πρωτο καιρο το κρυβαμε αλλα πλεον βαρεθηκα να λεω ψεμματα και να ακουω το σουσουρο που ο καθενας βαζει οτι θελει στο νου του και αρχισαμε να το λεμε..στο κατω κατω δεν κανουμε κατι κακο και πανω απο ολα με νοιαζει να ειμαι εγω καλα με τον αντρα μου..αυτο να σκεφτεσαι..ολες μαζι στον αγωνα για να ακουσουμε την θεικη λεξη
μ α μ α !!!!!!!!!

Unknown said...

rena μου επετρεψέ μου να σου ευχηθώ ότ καλύτερο στην πρώτη σου προσπάθεια και να σου πώ ότι η εξωσωματική σε καμιά περίπτωση δεν είναι taboo...ίσως κάποιοι να το βλέπουν έτσι γιατί δεν την βίωσαν και όχι τόσο την όλη διαδικασία αλλά το ψυχολογικό κόστος που περικλύει....μόνο γιαυτό τους θεωρώ τουλάχιστον αδαείς και αδικους στους χαρακτηρισμούς τους!!!
Σαν διαδικασία είναι πάρα πολύ απλή...οπως είπε και η tinkerbell η ωολιψία δε θα πρέπει να σε απασχολεί....σου κάνουν μέθη και δεν καταλαβαίνεις τίποτα....αυτό γίνεται για να διασφαλίσει ο γιατρός την ακεραιότητα των ωαρίων...η εμβρυομεταφορά ειναι ακόμα πιο απλή ...σου περνάνε τα γονιμοποιημένα πλέον εμβρυα στη μύτρα...διαδικασία που δεν ξεπερνά το ένα τέταρτο και είναι παντελως ανώδυνη. Μετά την εμβρυομεταφορά θα πρέπει να μείνεις στο σπίτι για δυο τρείς μέρες ..οχι σε πλήρη ακινησία αλλά χαλαρή...δε πρέπει να κάνεις βαριές δουλειές,δε πρέπεινα σηκώνεις βάρη...ο λόγος είναι απλος...μετά την εβρυομεταφορά τα εμβρυα χρειάζονται γύρω στα δυο 24άωρα για να βρούν τη κατάλληλη θέση και να κολλήσουν στη μήτρα σου...αυτά τα δυο εικοστετράωρα απλά ταξιδεύουν και εσύ θα πρέπει να είσαι όσο το δυνατόν πιο ήρεμη για να τα διευκολύνεις! 12 με 14 μέρες μετά πρεπει να κάνεις τη β'χοριακή για να διαπιστώσεις αν είσαι εγκυος.
Τωρα όσον αφορά τον κόσμο ...αν δηλαδή πρέπει να το ανακοινώσεις ή να το κρατήσεις μυστικό....αυτό έχει να κάνει με τις αντοχές σου σαν άνθρωπος....Ανθρωποι που δεν έχουν την παιδεία,την ευαισθησία και την κατανόηση πάνω σε τετοια θέματα καλό ειναι να μήν το ξέρουν....θα σου προκαλέσουν στρές που σίγουρα δε θα είναι το καλύτερο για σένα σε αυτή τη φάση. Μη μπαίνεις στη διαδικασία να εξηγείς ή να προσπαθείς να αλλάξεις τον τρόπο σκέψης τους...πιστεψέ με είναι μάταιο....Δες για μένα με χιούμορ τα σχολιά τους...μην τα υπολογίζεις και μη τα βάζεις μέσα σου. Θέλει δύναμη ψυχής για να μπεις σε μια τέτοια διαδικασία προκειμένου να αποκτήσεις το δικό σου παιδί....και πιστεψέ με δεν την έχουν όλοι....αρα ανήκεις σε κατηγορία ατόμων ανωτερη όσο και αν αυτό σου ακούγεται περίεργο.
Συγκέντρωσε το μυαλό σου σε αυτό που πάς να κάνεις....και μή χάνεις ή σπαταλάς ενέργεια σε ανούσια σχολια ......
Με το καλο να ξεκινήσεις και ευχομαι σε λιγο καιρό να μας ανακοινώσεις τα ευχάριστα νέα σου!!!!!

rena said...

Κορίτσια ευχαριστώ πολύ για όλα ! Ψυχικά με ξεκουράζεται πάρα πολύ. Βίκυ μου ποτέ δεν θεωρούσα κι εγώ την εξωσωματική ταμπού, ούτε τώρα αλλά ούτε και παλιά που ακόμη δεν γνώριζα ότι τελικά θα χρειαστεί στη ζωή μου να την κάνω. Εξάλλου και λόγω της ειδικότητάς μου (είμαι Βιολόγος με ειδικότητα στη Γενετική) δεν θα μπορούσα να το δω έτσι. Έχω δει το πρακτικό κομμάτι της υπόθεσης, τώρα μένει μόνο να το ζήσω ! Θεωρώ πως το πιο δύσκολο κομμάτι είναι οι 12-14 μέρες αναμονής για το αποτέλεσμα. Ο γιατρός μου μου είπε ότι λογικά και θεωρητικά (πάντα) όλα δείχνουν πως είμαι μια πολύ εύκολη περίπτωση και πως πρέπει να πετύχει με την 1η αλλά και να μην το δέσω και κόμπο. Εγώ γνωρίζω ότι όλα αυτά είναι σχετικά και προς το παρών προσπαθώ να παραμείνω αισιόδοξη, αλλά επειδή τελευταία δεν ήμουν αυτό που λένε "τυχερή" κρατάω και τον άσσο στο μανίκι μου ! Όπως και να έχει θα έκανα ό,τι μπορούσε να χρειαστεί για να γεμίσω την αγκαλιά μου !! Εύχομαι πραγματικά τα καλύτερα σε όλες σας γιατί σας νιώθω όπως με νιώθετε..

tinkerbell said...

rena μου ολα καλα θα πανε..εχε πιστη σε αυτο που κανεις και να ξερεις πως ολες παιρνουμε τα ιδια και ετσι καταλαβαινει απολυτα η μια την αλλη!!!η ειδικοτητα σου ειναι εξαιρετικη!!!το θαυμα αρχιζει μεσα απο τα χερια των βιολογων και υστερα το τελειοποιει ο θεος μεσα απο τον γιατρο!!!θελω να σε ρωτησω αν γνωριζεις..ποσο κοστιζει περιπου η προεμφυτευτικη διαγνωση του γονιμ/νου ωαριου για να δουμε αν τυχον εχει χρωμοσωμιακες ανωμαλιες????γιατι ετσι εχασα το μωρακι μου και παλλινδρομησε..και τωρα φοβαμαι μην τυχον και ξανασυμβει!!!

rena said...

tinkerbell από όσο ξέρω ο προεμφυτευτικός έλεγχος κοστίζει περίπου 600 ευρώ και μπορεί να φτάσει τα 700-900 ευρώ (εξαρτάται και από τη γενετική πάθηση). Με τη μέθοδο αυτή δεν ελέγχονται ΟΛΕΣ οι χρωμοσωμικές ανωμαλίες (οπότε οι κλασικές εξετάσεις κατά τη διάρκεια της κύησης κρίνονται απαραίτητες),αλλά ωστόσο μειώνονται πολύ οι πιθανότητες. Για το ακριβές κόστος θα σου πει καλύτερα ο γιατρός σου γιατί οι τιμές μπορεί να παίζουν. Μην αγχώνεσαι επειδή έχασες το πρώτο σου μωράκι. Κάθε κύηση θεωρείται ξεχωριστή διαδικασία (βέβαια καλό είναι να ελέγχουμε τι το προκαλεί κάθε φορά για να ξέρουμε αν πρέπει να κάνουμε κάτι). Εγώ έχασα 2 μωράκια πολύ νωρίς (τα οποία είχα συλλάβει με φυσικό τρόπο)επειδή όπως μου είπαν οι γιατροί "έτυχε απλά να συμβούν σε μένα"... Με τέτοια τύχη εγώ δεν είμαι να πάω στο καζίνο ...

tinkerbell said...

rena...τι να πω απο τυχη αλλο τιποτα!!!!!!!!!!εγω ειμαι στην διαδικασια τωρα να παρουμε μισα απο δοτη και μισα απο τον αντρα μου αλλα φοβαμαι μηπως ξανασυμβει το ιδιο...υπαρχουν τοσα πραγματα και εξετασεις που δεν τα γνωριζω και αισθανομαι οτι ειμαι ενα μιρμηγκακι σε ενα τεραστιο κοσμο!!!και 'γω λιγη βοηθεια-τυχη ζηταω....ελπιζω και ευχομαι να τα καταφερω αυτη την φορα....ποσο πολυ το θελωωωωωωω!!!!

Unknown said...

Tinkerbell δε θα φοβάσαι....ενα συναίσθημα που θα απορριψεις τελείως απο το μυαλό σου αυτήν τη φορά.....
θα γίνει....τέλος...το λεω εγώ και μη με αμφισβητήσεις γιατι είμαι και Σαββατογεννημένη!!!!
Ακούω που θα με πάς για καφέ...όταν αυτό που λέω σήμερα σε λίγο καιρό θα είναι η πραγματικότητα!!!!! Μην αποφύγεις την απάντηση!!!

rena said...

Tinkerbell θα πρέπει να νιώσεις ότι εσύ είσαι ένας τεράστιος κόσμος και όλες αυτές οι εξετάσεις ένα μικρό μυρμηγκάκι !!! Δεν χρειάζεται να έχεις στο μυαλό σου και όλες τις εξετάσεις του κόσμου. Δεν θα σκέφτεσαι "μήπως μου ξανατύχει στραβή", αλλά "αυτή τη φορά θα το πετύχω το άτιμο,γιατί έτσι το λέω εγώ!" (όπως λέει και η Βίκυ ...) και τέτοιον καιρό του χρόνου θα το κρατάς στην αγκαλιά σου και αυτό θα αξίζει κάθε θυσία και αγωνία !! (μη νομίζεις, τα ίδια λέω και στον εαυτό μου .. )

tinkerbell said...

ΒΙΚΥ και ΡΕΝΑ τα λογια σας με συγκινησαν αφανταστα!!!σας ευχαριστω παρα πολυ δεν εχω ξανακουσει τοσα ωραια λογια!!!!απο το στομα σας και στου θεου τα αφτι κ αν πανε ολα καλα οπου θελετε θα σας παω....τ'ακους βικακι???διαλεξε τραγουδιστη-ια και θα σας παω στα μπουζουκια!!!!τιποτα αλλο δεν θελω στο κοσμο να κανω παιδακια να ολοκληρωσω επιτελους την οικογενεια μου!!!!

Unknown said...

Aχ πολύ μου αρέσει αυτή η δήλωσηηηηη...τρέλα θα περάσουμε στον Πλούταρχο. Εσύ βέβαια δε θα επιτρέπεται να κουνηθείς πολύ.....αλλά μην ανησυχεις θα κουνηθούμε εμείς και για σένα..
Θα γινει!!! και πρέπει να αρχίσω να κόβω το φαί..γιάτι σε πίστα δε πάω με περιττά κιλά εγώ....

rena said...

Ούτε να ραφτώ δεν προλαβαίνω η γυναίκα !!!!

tinkerbell said...
This comment has been removed by the author.
tinkerbell said...

χαχαχαχαχα!!!!!!κουκλες εισαστε και με τα περιτα κιλα!!!!!σε οποιον αρεσουμε..αλλωστε τον (θεο)πλουταρχο μας τον προλαβε αλλη....αλλα και οι δικοι μας οι αντρες...πριγκιποπουλα σκετα!!!!α..ρε κατι γλεντια.ΠΡΟΣΕΧΩΣ..ΛΟΙΠΟΝ..ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ

tsixlofuska said...

tinkerbell χέρομαι που σου άλλαξε η διάθεση:-)...!!! δε θέλω να ακουστώ κάπως...μιας και το θέμα μας εδω έχει πάρει άλλη τροπή..αλλά άκουσα προχτές μια περίπτωση για γνωστό κέντρο εξωσωματικής (ονόματα δε λέμε για να μη μας κλείσουν!!!) γνωστό για τη γραμμή παραγωγής του στο Χαλάνδρι (Εθν. Αντιστάσεωςς!!) που κόντευα να φάω τα ρούχα μου!!! δεν είναι δυνατόν να λειτουργούν αυτοί οι άνθρωποι επειδή έχουν βρει 2-3 γνωστους που τους εξασφαλησαν την "εύνοια" όλων εμας!! απαράδεκτοι...!! επιτέλους πότε θα αρχήσει να ασκείται ένας έλεγχος σε αυτά τα κέντρα...

Unknown said...

Tsixlofouska μου συμφωνώ απόλυτα...ειδικά γιαυτό το κέντρο έχουν ακουστεί πάρα πολλά....αν γίνει πραγματικός έλενχος όπως λές δε ξέρω για πόσα χρόνια θα έπρεπε να κλειστεί μέσα ο υπεύθυνος!!!
Αυτόν παιδί μου ξέχασαν να τον βάλουν να δώσει τον 'Ορκο του Ιπποκράτη'.......χαχαχαχαχαχ

tinkerbell said...

biku + tsixlofuska καλημερα..θα μπορουσατε να μου στειλετε προσωπικο μηνυμα για να μου πειτε για το κεντρο που λετε????γιατι φοβηθηκα λιγο με αυτα που ακουω και θα'θελα να ειμαι ενημερη!!!ευχαριστω

Unknown said...

koritsia eimai 30 etwn prin 2,5 xronia afairesa tis salpigges mou ki epeita ekana mesa se diasthma 2 etwn ekana 6 prospa8eies ekswswmatikhs gonimopoihshs xwros apotelesma..to kako einai kai tis 6 fores den proxwrhsame se emvruometafora...exw endomhtriwseis pou mou katastrefoun ta waria..phra gnwmes pollwn giatrwn kai oloi mou eipan oti h monh lush einai o daneismos wariwn..exeikanei kamia sas kati paromoio..??sas euxaristw polu

Unknown said...

Aφροδίτη καλημέρα
Για τι βαθμό ενδομητρίωσης μιλάς? Εχεις κάνει λαμπαροσκόπιση πρίν τις προσπάθειες εξωσωματικής?
Συνήθως όταν σε μια γυναίκα διαγνωστεί ενδομητρίωση συστήνονται αρχικά τρόποι αντιμετωπισής της...οπως φάρμακα που διακόπτουν την ορμονική διέγερση του ενδομητρίου ή χειρουργική επέμβαση συγχρόνως με την διαγνωστική λαπαροσκόπηση με στόχο την εξάλειψη και απομάκρυνση των εστιών ενδομητρίωσης από όλα τα σημεία όπου εντοπίζεται (ιδιαίτερα σε περιπτώσεις υπογονιμότητας)
και συχνά με συνδυασμό και των δύο θεραπευτικών μεθόδων ! Εσύ έχεις κάνει κάτι απο αυτά πρίν αρχίσεις τις προσπάθειες? Δε μπορώ να καταλάβω γιατι σου συστήνουν δανεικά ωάρια .... έχεις κάνει ορμονολογικες εξετάσεις....
Παρόλα αυτά έγω αυτό που μπορώ να σου πώ είναι οτι είσαι μικρή σε ηλικία κάτι που λειτουργεί ως αρωγός στην προσπαθεια σου για μωρό. Σου εύχομαι συντομα να το καταφέρεις!!!!

mary said...

Γεια σας! Καινούρια είσοδος στην παρέα σας... Η εμπειρία μου μοιάζει σε πολλά επίπεδα τη δική σας. Λίγο περισσοτερο όμως με της tinkerbel... Έχει διαγνωσθεί αζωοσπερμία στον καλό μου και από την αρχή με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς πολλά λόγια μας ξεκαθάρισαν ότι η μόνη μας ελπίδα είναι με σπέρμα δότη. Βέβαια ψάξαμε το θέμα όσο μπορούσαμε, πήραμε γνώμες, έκανε βιοψία, έκανε επέμβαση κιρσοκήλης, αλλά δυστυχώς τίποτα δεν απέδωσε. Και δυστυχώς πριν λίγες ημέρες έληξε άδοξα και η πρώτη μας προσπάθεια με εξωσωματική. Τρία χρόνια τώρα προσπαθούμε να εξαντλήσουμε κάθε πιθανότητα. Να συμβιβαστούμε με τα δεδομένα. Ευτυχώς για εμάς και με πολλή συζήτηση και κατανόηση είμαστε σε καλό δρόμο. Το γεγονός ότι προσπαθώ να μείνω έγκυος και να κυοφορήσω το βιολογικό παιδί ενός άντρα που δεν θα γνωρίσω ποτέ είναι μια ιδέα με την οποία νομίζω ότι δεν θα συμβιβαστώ ποτέ. Απλά αποδέχομαι ότι είναι η μόνη λύση και ειλικρινά πιστεύω ότι όταν καταφέρουμε να αποκτήσουμε την οικογένεια που ονειρευόμαστε όλα αυτά θα είναι ένας μακρινός εφιάλτης. Έχω ταλαιπωρηθεί αρκετά μέσα σε αυτήν τη διαδικασία αλλά η δοκιμασία αυτή ήταν ακόμα μεγαλύτερη για τον άντρα μου. Παλεύει με τον εαυτο του καθημερινά για να μην αφήσει την κατάσταση αυτή να τον πάρει από κάτω. Πραγματικά τον θαυμάζω για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πάντα και που πάντα μου δίνει δύναμη. Ελπίζω η επόμενη προσπάθεια να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα αλλά η αλήθεια είναι ότι τώρα που η πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια είναι τόσο φρέσκια νιώθω ότι θέλω να περάσουν μήνες πριν ξαναπροσπαθήσουμε. Ο γιατρός βέβαια επιμένει για το αντίθετο. Δεν ξέρω... Ακούω πολλές από εσάς που έχετε κάνει τόσες προσπάθειες και συνεχίζετε και θαυμάζω την ψυχική δύναμη που δείχνετε. Παίρνω κουραγιο. Ευχαριστώ...

tinkerbell said...

mary...καλημερα σε καταλαβαινω παρα πολυ τι νοιωθεις και πως εισαι ψυχολογικα!!σε λιγες μερες μπαινω για ωοληψια και η γονιμοποιηση θα γινει με μισα απο τον αντρα μου και μισα απο δοτη...πλεον αφου ειναι η 5η μου προσπαθεια παρακαλαω και ευχομαι να πανε ολα καλα γιατι δεν εχω αλλη επιλογη..το θελω τοσο πολυ που δεν φανταζεστε!!!δεν ξερω που βρισκω τη δυναμη γιατι πραγματικα εχω κουραστει με ολα αυτα αλλα θα συνεχισω οσο μπορω!!το ξερω οτι ονειρευτηκες να κανεις οικογενεια με τον ανθρωπο που διαλεξες για πατερα των παιδιων σου και παντρευτηκες αλλα δυστηχως καποιες φορες ολα ερχονται τα πανω κατω και λες γιατι???αλλα δεν υπαρχει απαντηση..ισως για καποιον λογο που δεν καταλαβαινουμε..τουλαχιστον ελπιζουμε να εχουμε αισιο τελος και να γινουμε μανουλες!!!σου το ευχομαι...οπως σου ευχομαι κουραγιο και δυναμη!!!οτι χρειαστεις μη δυστασεις να ρωτησεις καλη σου μερα..φιλια

Unknown said...

Mary η αλήθεια είναι οτι ο δρόμος αυτός της υπογονιμότητας κρυβει πολλές κακοτοπιές...έχει δυσβατα μονοπάτια και συνήθως ανηφορικά,σημεία που πιστεύεις οτι ειναι αδιέξοδα...αλλά δεν είναι!
Η κούραση καθώς τον διαβαίνεις είναι μεγάλη ...κυρίως η ψυχική ...αν όμως πιστέψεις ότι θα καταφέρεις να τον διαβείς....τότε το επιθυμητό αποτέλεσμα σίγουρα θα έρθει.
Αυτή τη στιγμή ειναι φυσιολογικό να νιώθεις έτσι...μετά απο μια αποτυχημένη προσπάθεια....σιγουρα θες το χρόνο σου για να ανακτήσεις δυνάμεις....απο την άλλη ο γιατρός έχει δικιο...επειδή ο οργανισμός ειναι συνηθισμένος κατά κάποιον τρόπο στη διαδικασία ισως να αντιδράσει θετικά σε άμεση επανάληψη της προσπάθειας....
Γιά μένα όμως άν η ψυχή ασθενεί...το σώμα δε βοηθά στην επιτευξη του στόχου!
Πάρε το χρόνο σου καλή μου...ηρέμησε και χαλάρωσε όσο μπορείς...αυτό που τόσο επιθυμείς θα γίνει....δεν είναι ουτοπία ...είναι ενα όνειρο που αργεί κάπως να πραγματοποιηθεί για σένα ...οπως και για πολλές αλλες!
Ευχομαι πραγματικά η προσπάθεια που θα κάνεις να είναι και η τελευτεαία!!!!

mary said...

Γεια σας και πάλι...
Ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράσταση. Δυστυχώς μόνο εδώ μπορώ να μιλήσω ανοιχτά αφού οπως καταλαβαίνετε δεν γίνεται να πω ανοιχτά ότι θα χρησιμοποιήσουμε σπέρμα δότη. Σχεδόν όλοι οι φίλοι μας ξέρουν ότι έχουμε μπει σε διαδικασίες εξωσωματικής αλλά το θέμα δότη... δεν το αγγίζουμε. Και αυτό είναι που μας ταλανίζει περισσότερο. Tinkerbel, από ότι κατάλαβα και εσύ δεν αντιμετωπίζεις κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Σου το λέω επειδή μετά από συζήτηση με τον γιατρό μου και αφού του εξέφρασα όλες τις ανησυχίες μου για τα φάρμακα που πρέπει να παίρνουμε, μου πρότεινε να κάνουμε εξωσωματικές με φυσικό κύκλο μέχρι να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Κάποια στιγμή (ελπίζουμε!) θα πιάσει! Έτσι θα μπορώ να κάνω προσπάθεια σχεδόν κάθε μήνα και χωρίς φαρμακα. Τώρα μου ακουγεται καλή λύση. Η εμπειρία στη συνέχεια βέβαια, θα δείξει.
Πάντως, θα ήθελα να προσθέσω ότι η επικοινωνία με τους γιατρούς είναι πράγματι σοβαρό πρόβλημα. Καταλαβαίνω ότι ασχολούνται με τόσες γυναίκες παράλληλα που δεν είναι δυνατόν ίσως να αφιερώσουν σε όλες την απαραίτητη προσοχή. Αυτο όμως δικαιολογεί τις συνοπτικές διαδικασίες με τις οποίες σε παραπέμπουν στη μαία - βοηθό τους για οδηγίες, συνταγές, απορίες κτλ? Έχω νιώσει πηγαίνοντας στα ιατρεία τους, επανειλημμένα, ότι τους ΕΝΟΧΛΩ όταν ζητώ διευκρινίσεις ή εναλλακτικές λύσεις! Ζητάω πολλά να θέλω να αισθάνομαι λίγη κατανόηση από μέρους τους? Ααααχχχ! Μου ρχεται να σκάσω ώρες ωρες...

rena said...

Γεια σας και πάλι κορίτσια ! Σήμερα έκανα εξέταση χοριακής και πριν λίγες ώρες έμαθα ότι η 1η μου εξωσωματική απέτυχε... Οτιδήποτε και να μου πείτε ξέρω πως θα με βοηθήσει, οπότε κάθε σκέψη σας είναι καλοδεχούμενη. Mary μου σου εύχομαι ό,τι και στον εαυτό μου : η 2η σου προσπάθεια να σου φέρει όχι ένα αλλά δύο μωράκια ! Επειδή είμαστε υποχρεωμένες να αντέξουμε δεν ξέρω πού ή πώς αλλά προφανώς κάπου φαίνεται θα έχουμε κρυμμένες δυνάμεις. Ας αρχίσουμε λοιπόν το ψάξιμο για να τις "ανακαλύψουμε" όσο γίνεται πιο γρήγορα... Και μια ερώτηση : κορίτσια εσάς μετά από πόσο χρόνο σας έβαλε ο γιατρός να κάνετε τη 2η προσπάθεια ;

Ναταλία said...

Mary μου, θυμόμενη το φόβο που ένοιωθα να μιλήσω για την εξωσωματική όταν αυτή ήταν η μόνη μας λύση καταλαβαίνω κι εσένα όσο μπορώ με το θέμα δότη.
Πριν 13 χρόνια έκανα το λάθος να πιστεύω πως εξωσωματική δηλώνει ανικανότητα και έφερε κι αυτοκόλλητο που στο κόλλαγαν στο κούτελο και έτσι όλος ο κόσμος σε κατηγορούσε ως ανίκανη, ανάξια κι άλλα τέτοια γλυκά επίθετα.
Δεν είσαι υποχρεωμένη να μιλήσεις σε κάνεναν. Κυρίως μέχρι να το συνηθίσεις εσύ.
Πρώτα θα το εκλογικεύσεις εσύ και ο σύντροφός σου, θα το συζητήσετε όσο μπορείτε πιο ανοιχτά, μέχρι που το θέμα από ταμπού θα σας γίνει συνήθεια. Χρειάζεστε και οι δύο το χρόνο σας.
Όταν θα αποφασίσετε παρέα, τότε εσύ θα επιλέξεις ποιον εμπιστεύεσαι να μιλήσεις ανοιχτά για το θέμα, μια και ήδη θα έχεις επιλέξει και τα επιχειρήματα που σε ώθησαν στην όποια απόφαση.
Στα διάφορα κέντρα, υπάρχει και η ανάλογη ψυχολογική βοήθεια την οποία συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Μην ντραπείτε να μοιραστείτε με κάποιον που ήδη έχει δει χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις.
Από την άλλη για αυτό που αναφέρεις για τους γιατρούς, έχω πει και δεν θα κουραστώ να το λέω:
Είστε ΑΣΘΕΝΕΙΣ και οφείλουν να σας φέρονται έτσι.
Αν δεν σκύψεις το κεφάλι δεν βρίσκει κανένας το σβέρκο σου να κάτσει έλεγε η γιαγιά μου.
Ρωτήστε αυτό ακόμα που νομίζετε ότι είναι εντελώς ηλίθιο.
Ο γιατρός το γνωρίζει από τα βιβλία που διάβαζε ένα κάρο χρόνια, εσένα όμως συμβαίνει στο σώμα σου και διαμορφώνει τη ζωή σου.

Εύχομαι τα καλύτερα πάντως...

Ναταλία said...

Ρενάκι μου...... ό,τι κι αν πω δεν θα λυπάσαι λιγότερο...
Ξέρω όμως πως νοιώθεις.
Εγώ έκανα την δεύτερη μετά από έξι μήνες όχι γιατί μου το σύστησε ο γιατρός αλλά γιατί ήδη από την πρώτη φορά είχα απογοητευθεί και είχα βάλει μπροστά το διαζύγιό μου...Τα έφερε όμως η ζωή έτσι που τη δεύτερη φορά που πηγα για ...καφέ και όχι για εξωσωματική όπως έλεγε ο γιατρός, ήρθαν οι δίδυμες και...έστρωσα πωπό κάτω!
Νομίζω όμως πως τρεις μήνες μετά είναι ένα λογικό χρονικό διάστημα όπου μπορείς να ξαναπροσπαθήσεις....

τζένη said...

Γεια σας κορίτσια!
Διάβασα τα σχόλιά σας και θα ήθελα να πω κι εγώ την γνώμη μου.Σήμερα είναι μια μέρα απογοήτευσης αφού έμαθα ότι ήταν αρνητική και η 5η προσπάθειά μου.Παντρεύτηκα τον Αύγουστο του 2002 και μετά από 2 μήνες χάσαμε τον κουμπάρο μας.Από τότε όλα μα όλα πάνε στραβά!Χειρότερα δεν γίνεται!Μέσα σ'όλα τα δυσάρεστα προσπαθούμε να κάνουμε παιδί.Πριν το γάμο είχα μείνει έγκυος χωρίς να το προγραμματίσουμε αλλά έκανα έκτρωση γιατί έκανα θεραπεία για την ακμή κι έπαιρνα φάρμακα.Πρόβλημα οργανικό δεν υπάρχει μόνο ψυχολογικό.Όλα αυτά τα προβλήματα μας έχουν τσακίσει.Ξεκίνησα εξωσωματική τον Γενάρη του 2007 με τον γυναικολόγο μου και στην συνέχεια πήγα στον μεγαλογιατρο που όλες ξέρετε.Αυτός μου πήρε 17 ωάρια,έδωσα τα 3,βάλανε 3 την1η φορά,άλλα 3 την 2η αλλά δυστηχώς τίποτα.Τα υπόλοιπα είπαν ότι χαλάσανε αλλά είμαι σίγουρη ότι έδωσε κάποια.Εξαιτίας της απροσεξίας του έπαθα εξωμήτριο και εξαιτίας του χαζου γυναικολόγου μου που δεν το είδε εγκαίρως παρόλο που είχα αίμα, έχασα και την δεξιά σάλπιγγα.Δεν είχα πρόβλημα αλλά το απόκτησα!Μου πήρε πολύ καιρό να το ξεπεράσω αλλά πριν 2 μήνες πήγα σε νέο κέντρο, νέο γιατρό και νέο γυναικολόγο.Παρόλο που δεν πετύχανε και οι 2 προσπάθειες που έκανα η αντιμετώπιση ήταν εντελώς διαφορετική.Μόνο που βλέπεις το γιατρό να σου χαμογελά και να σου δίνει κουράγιο αρκεί.Αυτη τη φορά ήμουν πολύ σίγουρη ότι θα μείνω έγκυος.Δεν ξέρω τι φταίει.Ο άντρας μου λέει ότι πρέπει να'μαι συνέχεια στο κρεβάτι αλλά ξέρω ότι δεν χρειάζεται.Προσοχη θέλει μόνο και ηρεμία.Τι λέτε κι εσείς;Λέω να ξαναδοκιμάσω κι ότι γίνει.Όσο για τους γιατρούς της εξωσωματικής ένας πραγματικά καλός γιατρός βοηθάει όλες τις γυναίκες εφόσον μπορεί, δεν σκέφτεται το κέρδος!

tinkerbell said...

τζενη καλησπερα σε καταλαβαινω απολυτα το πως νοιωθεις..και εμενα η επομενη προσπαθεια θα ειναι η 6η και ελπιζω ναναι η τυχερη!!!το ιδιο ευχομαι και σε σενα.τωρα για ολα αυτα που μας περιγραφεις εγω εχω να σου πω οτι ο γιατρος παιζει πολυ σημαντικο ρολο και συ σε αυτο ησουν ατυχη μεχρι στιγμης ελπιζω τωρα να εισαι στον σωστο...αν θες στειλε μου προσωπικο μηνυμα αν θες να μιλησουμε με ονοματα γιατρων για να σου πω και την αποψη μου.οσο για την περιοδο μετα της εμβρυομεταφορας εγω μενω στο κρεβατι μεχρι να κανω το τεστ της εγκυμοσυνης και σηκωνομαι μονο για τουαλετα..τοσα τραβαμε οποτε δεν ειναι για ρισκο..οτιδηποτε αλλο θες μπορουμε να το συζητησουμε..φιλια πολλα

Chrys said...

κορίτσια καλησπέρα!

Είμαι 24 χρονών και είμαι μια νέα βιολόγος που θέλω να εργαστώ στον τομέα της εξωσωματικής.Μπήκα τυχαία σε αυτό το forum και μπορώ να ομολογήσω ότι έκλαψα με κάποιες από τις ιστορίες σας.Ειλικρινά πρέπει να έχετε πολύ κουράγιο και θέληση και σας θαυμάζω πολύ γι'αυτό...αξίζετε ένα μεγάλο μπράβο!Εύχομαι σε όλες σας να πάνε όλα καλά και να αποκτήσετε αυτό που όλες οι γυναίκες επιθυμούμε να ζήσουμε...τη μητρότητα!Από την πλευρά μου,θα ήθελα να σας πω ότι κατά μεγάλο βαθμό οι αποτυχίες στις εξωσωματικές οφείλονται και στον παράγοντα τις τύχης...οπότε ναι,μπορούμε να κατηγορήσουμε έναν γιατρό ή ένα κέντρο εξωσωματικής ότι δε μας φέρθηκε καλά,ότι μας ταλαιπώρησε,ότι δε μας πληροφόρησε σωστά ή οτιδήποτε παρεμφερές,αλλά όχι ότι η εξωσωματική απέτυχε...είναι κατά μεγάλο ποσοστό θέμα τύχης,ταπεινή μου γνώμη!Κορίτσια εύχομαι σε όλες σας τα καλύτερα και κουράγιο!!!Μην τα παρατάτε!!!

rena said...

Καλησπέρα κορίτσια !

Θα ήθελα να ρωτήσω τις κοπέλες που έχουν κάνει εξωσωματική και πέτυχαν εγκυμοσύνη, αν κατά τη διάρκεια των 12 ημερών αναμονής αν είχατε καθόλου συμπτώματα. Δηλαδή, αν είχατε συμπτώματα περιόδου ή αν είχατε άλλα συμπτώματα ή αν δεν είχατε καθόλου συμπτώματα.

Unknown said...

Rena μου καλημέρα

Μη μπαίνεις για μένα στο τρύπάκι αυτό....να ψάχνεις δηλαδή για συμπτώματα. Εγώ στο διάστημα 6 χρόνων και 17 συνολικά αναμονών ..κάθε φορά είχα και κάτι διαφορετικό σαν σύμπτωμα....άλλες φορές τα συμπτώματα παρομοιάζανε με τα συμπτώματα περιόδου και αλλές όχι......Αυτό που θυμάμαι έντονα είναι ότι μετά την πρώτη εξωσωματική (που ήταν και επιτυχής) και δυο μέρες πρίν πάω για την εξέταση χοριακής είχα εντονα πονάκια χαμηλά....και λίγο βάρος....που με έκανε με σιγουριά να πιστεύω ότι θα πάρω αρνητικό...όμως ήρθε το θετικό και με υψηλή τιμή μάλιστα!
Αλλές κοπέλες μπορεί να σου πούν οτι πήραν θετικό αποτέλεσμα χωρίς κάν σημάδια...άλλες πάλι με εντονους πόνους και την υπαρξη λίγου ή πολύ αίματος....είναι λοιπόν σχετικά όλα και εξαρτάται τον οργανισμό κάθε γυνάικας!!!!
Συμβουλευτικά λοιπόν θα σου πώ χαλάρωσε και μη το ψάχνεις καθόλου ! Σου εύχομαι καλή επιτυχία αν είσαι στη φάση της αναμονής.....

rena said...

Βίκυ μου σ' ευχαριστώ !

Εγώ είμαι στη δεύτερη προσπάθεια και αύριο θα πάω να κάνω την εξέταση χοριακής. Τις τελευταίες 2-3 μέρες και κυρίως σήμερα έχω κάτι πονάκια χαμηλά που μοιάζουν με αυτά της περιόδου και ξέρεις τώρα τι γίνεται ... κάθε φορά που κάατι νιώθω που μου μοιάζει με περίοδο με πανικοβάλει. Αν και μπορώ να πω πως ψυχολογικά ημουν πολύ καλύτερα από ότι την προηγούμενη φορά δεν ξέρω. Έχω απογοητευτεί σήμερα και είμαι πλέον αρνητική.

Unknown said...

rena ευχομαι πραγματικά σήμερα να πήρες το θετικό που περίμενες!!!!
Ευχομαι μέσα απο την καρδιά μου να είσαι έγκυος!!!

rena said...

Βίκυ μου πήρα θετικό απότελεσμα αλλά μετά είχα κανονικά περίοδο. Επανέλαβα τη χοριακή η οποία αντί να διπλασιαστεί τριπλασιάστηκε, ενώ ακόμη είχα αίμα. Σήμερα όμως επανέλαβα τη χοριακή και από 98 πήγε μόλις 110 μέσα σε τρεις μέρες. Όταν πήγα στο γιατρό πριν λίγες μέρες με το αίμα μου είπε ότι δεν μπορεί να είναι εξωμήτριος (αλλά δε με εξέτασε γιατί η χοριακή ήταν ακόμη χαμηλή και δε θα έδειχνε τίποτα). Σήμερα μου είπαν να κόψω την προγεστερόνη και ότι δεν πάει καλά και να επαναλάβω τη χοριακή την Τετάρτη. Το αίμα όμως μου σταμάτησε τελείως σήμερα και επειδή φοβάμαι πάρα πολύ για εξωμήτριο (έχω ξαναπάθει) κοντεύω να τρελαθώ !! Θα μου σταματούσε το αίμα αν είχα εξωμήτριο ? Δεν θα έπρεπε να συνεχήσει ?? Ο γιατρός μου είχε πει ότι έχει τύχει να πει σε γυναίκα να σταματήσει τα πάντα γιατί δεν πάει καλά και τελικά η εγκυμοσύνη της συνεχίστηκε κανονικά. Το μόνο που εύχομαι σε αυτή τη φάση είναι να μην μπω πάλι στο χειρουργείο. Αν γνωρίζετε κάτι πείτε μου, κοντεύω να παρανοήσω τελείως !!

Unknown said...

Kαταρχήν,Rena μου μή πανικοβάλλεσαι

Τα συμπτώματά μιάς εξωμήτριας κύησης είναι πό­νος χαμηλά στην κοιλιά (συ­νήθως στη μια πλευρά), κολ­πική αιμορραγία, ναυτία και εμετός. Τα συμπτώματα αυτά συνήθως παρουσιάζονται 6 εβδομάδες ή περισσότερο μετά την τελευταία περίοδο. Θα πρέπει να νιώθεις πόνο στον ώμο, ακόμη και να καταρ­ρεύσεις.Εσύ δε παρουσιαάζεις τέτοια συμπτώματα...φαντάζομαι οτι πρόκειται για βιοχημική ...όμως θα πρέπει να περιμένεις και την χοριακή την Τετάρτη ..τίποτα ακόμα δεν είναι σίγουρο....
Λίγο υπομονή καλή μου......Ευχομαι πραγματικά το καλύτερο!!!!

rena said...

Σήμερα τελικά το πράγμα ξεκαθάρισε... η χοριακή πέφτει οπότε αποκλείσαμε το ενδεχόμενο εξωμήτριας. Τώρα μόλις μηδενιστεί θα κάνω υπέρηχο για να δω αν είναι όλα καλά και θα προσπαθήσω να κανονίσω να κάνω αμέσως την 3η προσπάθεια. Αυτή τη φορά έχω έτοιμα έμβρυα οπότε δε θα χρειαστεί από την αρχή θεραπεία κ.λ.π. αλλά μόνο εμβρυομεταφορά. (και το ωραίο είναι ότι με θεωρούν την πιο εύκολη περίπτωση !!! που να μην ήμουνα...)

rena said...

Κοντεύω να τρελαθώ πάλι ! Έκανα την τρίτη εμβρυομεταφορά και την ημέρα που έκανα χοριακή η τιμή της ήταν αυξημένη αλλά λίγο χαμηλή για τις ημέρες μου είπαν. Αύριο θα κάνω πάλι χοριακή αλλά έχω πόνους περιόδου και μάλιστα άρχισα να βλέπω και λίγο ροζ αίμα. Προφανώς πρόκειται πάλι για μια βιοχημική κύηση όπως και την προηγούμενη φορά. Γιατί δεν μπορώ να πιάσω παιδί αφού έχω κάνει υποτίθεται όλες τις εξετάσεις και δεν έχω κάποιο πρόβλημα στη μήτρα ή ό,τι άλλο ; Μήπως πρέπει να ψάξω κάτι που δεν έχω ψάξει ακόμα; Και τι είναι αυτό ; Τι εξετάσεις υπάρχουν ; Γνωρίζεται κάτι; Δεν αντέχω άλλο.

Unknown said...

Ρενα μου λυπάμαι πραγματικά για την ταλαιπωρία και την αγωνία που αντιμετωπίζεις αυτόν τον καιρό καλή μου....φαντάζομαι ότι τα πράγματα θα έχουν ξεκαθαρίσει μέχρι σήμερα.
Καλό θα ήταν να ενημερώσεις για το ποιές ακριβώς εξετάσεις έχεις κάνει μέχρι τώρα προκειμένου να δούμε αν όντως δεν έχουν γίνει κάποιες.......
Πραγματικά ευχομαι να έχουν πάει όλα καλά......!!!!

eirini said...

Γεια σε όλες
Είναι η πρώτη φορά που γράφω σε blog και επλίζω μαζί σας να μοιραστώ όλα όσα αισθάνομαι για αγωνιώ. Είμαι 37 ετών. Η περιπέτεια μου ξεκίνησε πριν από 2 χρόνια, λίγο μετά τον γάμο μου.Καταρχήν θέλω να πω ότι ποτέ μέχρι τότε δεν είχα αισθανθεί την επιθυμία να κάνω ένα παιδί. Το τοποθετούσα πάντοτε στο μέλλον πιστεύοντας ότι θα μπορούσα να το έχω όποτε ήθελα. Λίγο μετά τον γάμο μου η κουμπάρα μου η οποία δουλεύε παλιότερα σε ένα από τα αναφερόμενα μεγάλα κέντρα εξωσωματικής επέμενε να κάνω εγώ και ο άντρας μου κάποιες εξετάσεις καθώς η ίδια είχε αρχίσει να προβληματίζεται γιατί δεν είχα μείνει έγκυος έστω και τυχαία μέχρι τότε. Πρώτος έκανε εξετάσεις ο σύζυγος μου (σπερμοδιάγραμα) όπου ήρθε το πρώτο σοκ!! Ολιγοσπερμία και χαμηλή κινητικότητα. Πιθανότητες φυσιολογικές σύλληψεις μηδαμινές. Ένιωσα να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου. Άκουγα από την κουμπάρα μου για τις εξωσωματικές κλπ. αλλά νόμιζα ότι αυτά αφορούσαν άλλους όχι εμένα.(τι ανοησία!!!!)Επισκεφθήκαμε λοιπόν αυτό το κέντρο όπου ο γιατρός μας ξεκαθάρισε ότι η μόνη λύση ήταν η εξωσωματική και μου συνέστησε τις απαραίτητες εξετάσεις για εμένα. Και τότε ήρθε το δεύτερο σοκ! Η σαλπιγγογραφία εδειξε συμφύσεις στη μήτρα και στον τράχηλο. Επίσης οι ορμονικές μου ήταν για κλάματα fsh 12. Οι λέξεις θλίψη και απόγνωση δεν περιγράφουν τα συναισθήματα μου. Έκανα λοιπόν υστεροσκοπικό χειρουργείο και ξεκίνησα την πρώτη εξωσωματική μου. 1η προσπάθεια: τραγική.Ζω εκτός Αθηνών και την παρακολούθηση κατά την διάρκεια της ορμονοθεραπείας την έκανα στην πόλη μου. Ο εδώ λοιπόν γιατρός με δική του πρωτοβουλία και χωρίς να το γνωρίζω μου έδωσε λάθος φάρμακο. Μου πήραν λοιπόν τρία ωάρια, γονιμοποιήθηκαν τα δύο τα οποία τοποθετήθηκαν σε κατάψυξη ( λόγο του λάθους φαρμάκου δεν μπορούσε να γίνει εμβρυομεταφορά), μετά την απόψυξη επέζησε το ένα έμβρυο το οποίο μου μετέφεραν και ... τζίφος. 2η προσπάθεια Πλέον την παρακολούθηση ( κάθε δύο μέρες) την έκανα στην θεσσαλονίκη δύο ώρες από τον τόπο που ζω. Πήγαν όλα πολύ καλά αλλά τίποτα. Αιτία; Η τύχη μου είπε ο γιατρός. 3η προσπάθεια: Καμία ανταπόκριση στα φάρμακα. Οι ορμόνες βλέπετε. 4η προσπάθεια: Ο γιατρός μου άλλαξε φάρμακα. Τρία ωάρια, γονιμοποιήθηκαν και τα τρία αλλά μπήκαν στην κατάψυξη γιατί ήταν πολύ λεπτό το ενδομήτριο. Ακόμη δεν έκανα την εμβρυομεταφορά. Κορίτσια νομίζω ότι καταρρέω.Δεν πιστεύω στην κατάψυξη, πιστεύω ότι αλλοιώνεται το έμβρυο. Πιστεύω ότι θα είναι άλλη μια χαμένη προσπάθεια. Φοβάμαι ότι μπαίνω στην κλιμακτήριο. Τους τελευταίους δύο μήνες έχω πολύ λίγο αίμα στην περίοδο μου. Την Πέμπτη έκλεισα ραντεβού με τον γυναικολόγο μου στη θεσσαλονίκη για υπερηχογράφημα. Από τον γιατρό μου ( της εξωσωματικής)δεν είμαι δυσαρεστημένη ακριβώς, αλλά αισθάνομαι ότι εκεί μέσα γίνεται φασόν δουλειά. Άπειρος κόσμος, αυτός αμφιβάλλω αν ακούει όταν του μιλάς,(του μιλάς και την ίδια ώρα απαντά σε τηλέφωνα) αισθάνομαι την απόλυτη ανασφάλεια. Παρόλα αυτά δεν τολμώ να εκφράσω τις ανησυχίες μου καθώς θεωρητικά είναι από τα καλύτερα κέντρα και ίσως φαίνομαι ότι προσπαθώ να ρίξω ευθύνες σε άλλους.
Θ ήθελα αν μπορείτε να μου προτείνετε κάτι άλλο.
Ευχαριστώ όλες σας γιατί για πρώτη φορά μοιράστηκα μέρος αυτών που αισθάνομαι

eirini said...

Καλησπέρα
Καταρχήν εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου όλες να κατορθώσουμε να γίνουμε μανούλες.
Εγώ είμαι στην 4η προσπάθεια μου έχω ήδη κάνει την εμβρυομεταφορά αλλά λόγω του ότι ήταν λεπτό το ενδομήτριο έχουν καταψυχθεί τα έμβρυα τα οποία θα μου μεταφέρουν μετά από την θεραπέία που θα κάνω για το ενδομήτριο.
Από τον γιατρό μου, το όνομα του οποίου δεν ξέρω αν μπορώ να αναφέρω, δεν είμαι ευχαριστημένη καθόλου. Πρόκειται για ένα γνωστό κέντρο εξωσωματικής στην Αθήνα, όπου γίνεται χαμός που γυναίκες, αυτός δεν ξέρω αν καν ακούει ότι του λες, η επικοινωνία μαζί του είναι εξαιρετικά δύσκολη. Χαμός! Δεν αισθάνομαι καθόλου ότι με προσέχουν, παρότι ξέρω ότι είναι καλό κέντρο με άριστη επιστημονική ομάδα. Επειδή είμαι βέβαιη ότι δεν θα πάει καλά η προσπάθεια μου (δεν πιστεύω στα κατεψυγμένα, ίσως επειδή το έχω ξανακάνει) μήπως έχετε να μου προτείνετε κάτι άλλο;

rena said...

Εγώ τελικά έχασα στις 22 μέρες το έμβρυο (πάλι βιοχημική κύηση). Ο γιατρός με έβαλε και έκανα εξετάσεις όπως καρυότυπο, θρομβοφιλία, και άλλες 11 εξετάσεις. Δόξα το θεό όλα είναι καλά. Έχω κάνει άπειρους ελέγχους και όλα δείχνουν καλά αλλά όλα τελικά πάνε ανάποδα. Σε λίγες μέρες θα ξεκινήσω την 4η προσπάθεια. Άντε να δούμε πάλι τα ίδια... Ειρήνη μου όσο για σένα το μόνο που θα μπορούσα να σου πω είναι ότι παίζει πολύ σημαντικό ρόλο να έχεις εμπιστοσύνη στο γιατρό σου. Κάνε την προσπάθειά σου στο κέντρο που είσαι μέχρι να εξαντλήσεις τα έμβρυά σου και μετά αν δεν έχει πάει καλά (που στο εύχομαι πραγματικά γιατί ξέρω τι περνάς) πήγαινε σε άλλον. Εγώ πάω στη Λάρισα και γνωρίζω εκ των έσω ότι ο γιατρός ειναι κορυφή και πολύ καλός άνθρωπος. Αν θες σου στέλνω προσωπικό μήνυμα αλλά δεν ξέρω κατά πόσο θα βολέψει λόγω απόστασης.

φωτεινη said...

τα πράγματα δεν είναι τόσο μαύρα.Εγώ την 6η φορά κατάφερα να αποκτήσω ένα κοριτσάκι που είναι τώρα 2 χρονών και ετοιμάζομαι να ξεκινήσω πάλι την προσπάθεια για ένα αδελφάκι.Λίγη αισιοδοξία και λίγη τύχη για να πέσουμε σε σωστά χέρια χρειάζεται

εβελινα said...

παιδια καλησπερα σε ολες τις βασανισμενες ψυχουλες.επιδει εχω ενα μεγαλο γαμωτο στην ψυχη μου θα το μειραστω μαζι σας οχι τιποτα αλλο μονο και μονο μηπως και σωσω καμια ψυχουλα,σας παρακαλω και σεις να ονομαζετε τα κεντρα η αλλιως χασαπηδες για να βοηθατε και να προλαβενουμε τα σφαξηματα.εγω εκανα 4 προσπαθεις στο ΙΑΚΕΝΤΡΟ (ΠΡΑΠΠΑ) θεσσαλονικη.......δεν ξερω απο που να αρχισω.....ειναι ευγενικοι δεν λεω μεχρει να πεισ το ξεκηναμε...μετα......ξεπετα χωρις καν να εχεις δικαιωμα εσυ να διαλεξεις γιατρο αλλα ποιοσ θα τυχει να πετυχει εκεινη την ωρα,και ασ μην ξερει τιποτα για σενα και το ιστορικο σου ταλεφτα πριν στο χερι χωρισ καμια αποδιξη 2000 με αποδιξη 3000και καλα........χωρις λοιπον προβλημα στον αντρα μου η εμενα με φαρμακα που στην τυχη επελεξαν χωρισ ιδιαιτερο ιστορικο αλλα απο οτι ειπαμε εμεισ((μπορει και να λεγαμε ψεμτα)με πλακωνουν στισ ορμονεσ χωρισ ουτε μια ψυχολογικη στηριξη .δοξα το θεο παρθενοσ ο οργανισμοσ οπως μου ειπε μετα ο γιατροσ μου πετυχε και εχω ενα υγιεστατο παιδακι.στο χρονο ομως μετα τη γεννα ξεκηναω απανοτες προσπαθειες για το δευτερο με την ιδια θεραπεια με καμια επυτηχια και την μια προσπαθια μου την κοψαν στη μεση γιατι δεν ανεβαιναν οι ορμονες,και ητν η θεραπεια που μπυ χαρισε ενα παιδι φια να φανταστιτε.ποτε δεν ηρθε να μου μηλησει γιατρος να μου πει το γιατι και οταν ζητησα να παρω ολο τον ιατρικο φακελλο με τις 5 προσπαθειες να τον δει ο γιατροσ μου και ισωσ και καποιοσ αλλοσ γιατρος ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ,δικαιολογια δεν ητν υποχρεωμενει νε κραταν αρχειο......και τι στοιχια και εξετασεις κοιτουσατε για να βγαζετε τα πορισματα καθε προσπαθιας??????στην τυχη???????τον σιγουρο δρομο τησ πρωτης επυτηχησ φορασ ,μου ειπαν.λεσ και ημουν ενα σιγουρο γεμισμα σε ενα λουκανικο και σινεχιζαν και βαζαν αυτο ετσι ενιωσα.εκει καταλαβα πολλα .ετσι επιδει φυγαμε απο κει με τησ χειροτερες εντυπωσεις και την ψυχη τσακισμενη ειπαν δεν τους γονατιζουμε λιγο ακομα .αφου τουσ εδωσα 7000 σε 2 χρονια μου κοψαν μια εικονικη αποδιξη των2000 να ειναι κατοχειρωμενοι και οταν τους ζητησα ναμου δωσουν τα δικαιολογιτικα χαρτια για το ικα να παρω εστω 350 που δικαιουμε η απαντησηΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΥΣΤΕ ΝΑ ΣΑς ΤΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΑΦΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΛΛΩΝ ΧΡΗΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ 3000 ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ....δευτερο χαστουκι.......... και τελοσ ζητησαμε να παρουμε το κατεψηγμενο σπερμα του αντρα μου και μας εκβιασαν οτι για να το παρουμε πρεπει να πληρωσουμε αλλα 200 αλλιωσ δεν μπορουμε να το παρουμε και ειναι το τελευταιο μασ.........παιδια ελεος τι ειναι αυτοι??????τραπεζα φωνιαδων ειναι.............πληγωμενη αλλα δυνατη θα ξαναδοκιμασω σε ενα εμβρυολαμπ που δεν ξερω αν πετυχει αλλα τουλαχιστον μου παρεχουν ψυχολογο κατι που για την ωρα τον χριαζομουν ποιο πολυ απο οτιδηποτε .προσοχη λοιπον καθε φορα προσεχετε να σασ ελεγχουν το ιατρικο ιστορικο

εβελινα said...

παιδια καλησπερα σε ολες τις βασανισμενες ψυχουλες.επιδει εχω ενα μεγαλο γαμωτο στην ψυχη μου θα το μειραστω μαζι σας οχι τιποτα αλλο μονο και μονο μηπως και σωσω καμια ψυχουλα,σας παρακαλω και σεις να ονομαζετε τα κεντρα η αλλιως χασαπηδες για να βοηθατε και να προλαβενουμε τα σφαξηματα.εγω εκανα 4 προσπαθεις στο ΙΑΚΕΝΤΡΟ (ΠΡΑΠΠΑ) θεσσαλονικη.......δεν ξερω απο που να αρχισω.....ειναι ευγενικοι δεν λεω μεχρει να πεισ το ξεκηναμε...μετα......ξεπετα χωρις καν να εχεις δικαιωμα εσυ να διαλεξεις γιατρο αλλα ποιοσ θα τυχει να πετυχει εκεινη την ωρα,και ασ μην ξερει τιποτα για σενα και το ιστορικο σου ταλεφτα πριν στο χερι χωρισ καμια αποδιξη 2000 με αποδιξη 3000και καλα........χωρις λοιπον προβλημα στον αντρα μου η εμενα με φαρμακα που στην τυχη επελεξαν χωρισ ιδιαιτερο ιστορικο αλλα απο οτι ειπαμε εμεισ((μπορει και να λεγαμε ψεμτα)με πλακωνουν στισ ορμονεσ χωρισ ουτε μια ψυχολογικη στηριξη .δοξα το θεο παρθενοσ ο οργανισμοσ οπως μου ειπε μετα ο γιατροσ μου πετυχε και εχω ενα υγιεστατο παιδακι.στο χρονο ομως μετα τη γεννα ξεκηναω απανοτες προσπαθειες για το δευτερο με την ιδια θεραπεια με καμια επυτηχια και την μια προσπαθια μου την κοψαν στη μεση γιατι δεν ανεβαιναν οι ορμονες,και ητν η θεραπεια που μπυ χαρισε ενα παιδι φια να φανταστιτε.ποτε δεν ηρθε να μου μηλησει γιατρος να μου πει το γιατι και οταν ζητησα να παρω ολο τον ιατρικο φακελλο με τις 5 προσπαθειες να τον δει ο γιατροσ μου και ισωσ και καποιοσ αλλοσ γιατρος ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ,δικαιολογια δεν ητν υποχρεωμενει νε κραταν αρχειο......και τι στοιχια και εξετασεις κοιτουσατε για να βγαζετε τα πορισματα καθε προσπαθιας??????στην τυχη???????τον σιγουρο δρομο τησ πρωτης επυτηχησ φορασ ,μου ειπαν.λεσ και ημουν ενα σιγουρο γεμισμα σε ενα λουκανικο και σινεχιζαν και βαζαν αυτο ετσι ενιωσα.εκει καταλαβα πολλα .ετσι επιδει φυγαμε απο κει με τησ χειροτερες εντυπωσεις και την ψυχη τσακισμενη ειπαν δεν τους γονατιζουμε λιγο ακομα .αφου τουσ εδωσα 7000 σε 2 χρονια μου κοψαν μια εικονικη αποδιξη των2000 να ειναι κατοχειρωμενοι και οταν τους ζητησα ναμου δωσουν τα δικαιολογιτικα χαρτια για το ικα να παρω εστω 350 που δικαιουμε η απαντησηΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΥΣΤΕ ΝΑ ΣΑς ΤΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΑΦΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΛΛΩΝ ΧΡΗΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ 3000 ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ....δευτερο χαστουκι.......... και τελοσ ζητησαμε να παρουμε το κατεψηγμενο σπερμα του αντρα μου και μας εκβιασαν οτι για να το παρουμε πρεπει να πληρωσουμε αλλα 200 αλλιωσ δεν μπορουμε να το παρουμε και ειναι το τελευταιο μασ.........παιδια ελεος τι ειναι αυτοι??????τραπεζα φωνιαδων ειναι.............πληγωμενη αλλα δυνατη θα ξαναδοκιμασω σε ενα εμβρυολαμπ που δεν ξερω αν πετυχει αλλα τουλαχιστον μου παρεχουν ψυχολογο κατι που για την ωρα τον χριαζομουν ποιο πολυ απο οτιδηποτε .προσοχη λοιπον καθε φορα προσεχετε να σασ ελεγχουν το ιατρικο ιστορικο

εβελινα said...

παιδια καλησπερα σε ολες τις βασανισμενες ψυχουλες.επιδει εχω ενα μεγαλο γαμωτο στην ψυχη μου θα το μειραστω μαζι σας οχι τιποτα αλλο μονο και μονο μηπως και σωσω καμια ψυχουλα,σας παρακαλω και σεις να ονομαζετε τα κεντρα η αλλιως χασαπηδες για να βοηθατε και να προλαβενουμε τα σφαξηματα.εγω εκανα 4 προσπαθεις στο ΙΑΚΕΝΤΡΟ (ΠΡΑΠΠΑ) θεσσαλονικη.......δεν ξερω απο που να αρχισω.....ειναι ευγενικοι δεν λεω μεχρει να πεισ το ξεκηναμε...μετα......ξεπετα χωρις καν να εχεις δικαιωμα εσυ να διαλεξεις γιατρο αλλα ποιοσ θα τυχει να πετυχει εκεινη την ωρα,και ασ μην ξερει τιποτα για σενα και το ιστορικο σου ταλεφτα πριν στο χερι χωρισ καμια αποδιξη 2000 με αποδιξη 3000και καλα........χωρις λοιπον προβλημα στον αντρα μου η εμενα με φαρμακα που στην τυχη επελεξαν χωρισ ιδιαιτερο ιστορικο αλλα απο οτι ειπαμε εμεισ((μπορει και να λεγαμε ψεμτα)με πλακωνουν στισ ορμονεσ χωρισ ουτε μια ψυχολογικη στηριξη .δοξα το θεο παρθενοσ ο οργανισμοσ οπως μου ειπε μετα ο γιατροσ μου πετυχε και εχω ενα υγιεστατο παιδακι.στο χρονο ομως μετα τη γεννα ξεκηναω απανοτες προσπαθειες για το δευτερο με την ιδια θεραπεια με καμια επυτηχια και την μια προσπαθια μου την κοψαν στη μεση γιατι δεν ανεβαιναν οι ορμονες,και ητν η θεραπεια που μπυ χαρισε ενα παιδι φια να φανταστιτε.ποτε δεν ηρθε να μου μηλησει γιατρος να μου πει το γιατι και οταν ζητησα να παρω ολο τον ιατρικο φακελλο με τις 5 προσπαθειες να τον δει ο γιατροσ μου και ισωσ και καποιοσ αλλοσ γιατρος ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ,δικαιολογια δεν ητν υποχρεωμενει νε κραταν αρχειο......και τι στοιχια και εξετασεις κοιτουσατε για να βγαζετε τα πορισματα καθε προσπαθιας??????στην τυχη???????τον σιγουρο δρομο τησ πρωτης επυτηχησ φορασ ,μου ειπαν.λεσ και ημουν ενα σιγουρο γεμισμα σε ενα λουκανικο και σινεχιζαν και βαζαν αυτο ετσι ενιωσα.εκει καταλαβα πολλα .ετσι επιδει φυγαμε απο κει με τησ χειροτερες εντυπωσεις και την ψυχη τσακισμενη ειπαν δεν τους γονατιζουμε λιγο ακομα .αφου τουσ εδωσα 7000 σε 2 χρονια μου κοψαν μια εικονικη αποδιξη των2000 να ειναι κατοχειρωμενοι και οταν τους ζητησα ναμου δωσουν τα δικαιολογιτικα χαρτια για το ικα να παρω εστω 350 που δικαιουμε η απαντησηΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΥΣΤΕ ΝΑ ΣΑς ΤΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΑΦΟΥ ΚΑΝΑΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΛΛΩΝ ΧΡΗΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ 3000 ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ....δευτερο χαστουκι.......... και τελοσ ζητησαμε να παρουμε το κατεψηγμενο σπερμα του αντρα μου και μας εκβιασαν οτι για να το παρουμε πρεπει να πληρωσουμε αλλα 200 αλλιωσ δεν μπορουμε να το παρουμε και ειναι το τελευταιο μασ.........παιδια ελεος τι ειναι αυτοι??????τραπεζα φωνιαδων ειναι.............πληγωμενη αλλα δυνατη θα ξαναδοκιμασω σε ενα εμβρυολαμπ που δεν ξερω αν πετυχει αλλα τουλαχιστον μου παρεχουν ψυχολογο κατι που για την ωρα τον χριαζομουν ποιο πολυ απο οτιδηποτε .προσοχη λοιπον καθε φορα προσεχετε να σασ ελεγχουν το ιατρικο ιστορικο

eleanna said...

θα ηθελα και εγω να γραψω την δικη μου ιστορια.πριν ενα χρονο αποφασισαε να κανουμε με τον συζυγο μου εξετασεις για να βεβαιωθουμε οτι ολα ειναι καλα.καναμε προσπαθειες εξι μηνες και δεν ειχαμε δει αποτελεσμα.το προαισθημα μου αν και νωρις μου ελεγε οτι κατι συμβαινει.ετσι καναμε εξετασεις.οι δικες μου ηταν φυσιολογικες του αντρα μου ομως....μολις ακουσα την λεξη του γιατρου αζωοσπερμια χαθηκε η γη κατω απο τα ποδια μου.το θετικο μου ειπε οτι υπαρχουν κυτταρα σπερματος.μεσα μου ελπιζα ποτε δεν εχασα την πιστη μου.ελεγα μεσα μου δοκιμασιες ειναι αυτες για να δουμε αν θα αντεξουμε..ο θεος ειναι μεγαλος δεν θα μας αφησει.πηγαμε σε δυο κεντρα εξωσωματικης και τα δυο μου ειπαν τα ιδια:αριθμος 500,ακινητα,με ανωμαλες μορφολογιες.το μονο θετικο ηταν οτι ο καρυοτυπος ειναι καλος.ολα αυτα τα ειχε δημιουργηση η κιρσοκυλη.επισκεπτηκαμε και ουρολογους δυο.ο ενας ελεγε ενχειρηση ο αλλος οχι.οτι δεν θα αλλαξει κατι.στα κεντρα μας ελεγαν οτι μπορει να καταληξουμε σε δοτη.ο αντρας μου ουτε να το ακουσει δεν ηθελε.το ειχε παρει αποφαση μεσα του οτι δεν θα αλλαζε τιποτα.εγω ομως δεν εχασα ουτε λεπτο τη πιστη μου.υστερα απο ενα θαυμα που μου συνεβει και μετα ακολουθησαν και αλλα συνεχομενα ημουν σιγουρη οτι οταν θα παμε να κανουμε τις τελευταιες εξετασεις και θα καταληγαμε στο συγκεκριμενο κεντρο οτι αυτην την φορα το σπερμοδιαγραμμα θα ηταν καλυτερο.

eleanna said...

ετσι λοιπον κλεισαμε ραντεβου σε ενα κεντρο εξωσωματικης πολυ καλο.ο γιατρος μας εδωσε μια σειρα εξετασεων.σπερμοδιαγραμμα,μηπως βρεθει εστω και ενα φυσιολογικο.αν δεν βρησκαμε τιποτα μας ειπε θα επαιρνε μια θεραπεια(χαπια,ενεσεις).αν δεν υπηρχε αποτελεσμα θα καναμε βιοψια ορχεος και αν και παλι δεν ειχαμε αποτελεσμα θα εκανε ενχειρηση.χωρις να μας εχει πει οτι σιγουρα με αυτες τις μεθοδους θα ειχαμε αποτελεσμα.θα το προσπαθουσαμε μας ανεφερε.με ενα θαυμα μας ειπε οτι θα βρουμε εστω και ενα σπερμα φυσιολογικο οταν θα εκανε το σπερμοδιαγραμμα.απλα επρεπε να γινει.απο αυτο το σταδιο επρεπε να ξεκινησουμε.και το θαυμα δεν αργησε να γινει.περιμεναμε να βγουν τΑ αποτελεσματα.η εμβρυολογος μας ειπε οτι βρεθηκαν 20.000 σπερματοζωαρια ζωντανα,κινητα,και αρκετα απο αυτα ηταν μορφολογικα φυσιολογικα.επισης απορισε με τις προηγουμενες εξετασεις.εμεις μειναμε με το στομα ανοιχτο.θαυμα ψυθιρισα....δεν μπορουσαμε να το πιστεψουμε.το ξερουμε και οι δυο μας οτι δεν ηταν τυχαιο.εγω παρακαλουσα μερες να βρεθει εστω ενα σπερμα φυσιολογικο και ο καλος θεουλης απλοχερα μου προσφερε 20.000.δυο μερες πριν ειχα δει θεοσταλτα σημαδια.εγινε καταψυξη και θα κανουμε μικρογονιμοποιηση.ενοιωσα την αναγκη να μοιραστω μαζι σας την δικο μου γολγοθα που χαρη στην βοηθεια του θεου μας πηγαν ολα καλα.κοριτσια σας εγραψα την δικη μου εμπειρια για να σας δωσω κουραγιο και δυναμη.να μην χασετε την πιστη σας.να παρακαλατε τον θεο και να πιστευετε σε αυτον και να ειστε σιγουρες οτι θα πραγματοποιηθη το μεγαλυτερο ονειρο σας:να γινετε ΜΑΝΟΥΛΕΣ!!!!!!!!!!

FIFH said...

καλησπέρα
προκειται να κάνω την πρώτη μου εξωσωματική στο κέντρο εμβρυογέννεση στην αλεξανδρούπολη με τον κ. Νικολέτο.
έχει κάνει κάποια κοπέλα εξωσωματική στο παραπάνω κέντρο;
θέλω την γνώμη σας.

lef said...

γεια σας. εγω ειμαι από Κύπρο. Είμαι 36 ετών. Για 13 χρόνια προσπαθούσα να κάνω παιδί με τοποθετήσεις κλπ. Τελικά τΟ 2008 έκανα την 1ην εξωσωματική στο γυναικολόγο μου με την βοήθεια του Έλληνα γιατρού(εμβρυολόγου)Δρ Μιχάλη Πελεκάνου, ο οποίος ερχεται ΄2-3 φορές τον χρόνο στην Κύπρο. ΄Πέτυχε και απέκτησα ένα κοριτσάκι 20 μηνών σήμερα. Τώρα έκανα την 2ην εξωσωματική και περιμένω αποτέλεσμα. Η ιατρική σήμερα με την βοήθεια του Θεου κάνει θαυματα. Για όσες δεν τα κατάφεραν μέχρι σήμερα ευχομαι καλή τύχη και να προσπαθείσετε χωρίς δευτερες σκέψεις. Αξίζει τον κόπο

maria said...

καλησπερα σε ολους και συγχαρητηρια Ναταλια για το blog σου. Σε περιπου ενα μηνα ετοιμαζομαι για την δευτερη προσπαθεια μας...ευχομαι αυτην την φορα να πανε ολα καλα!!!! Στην πρωτη μας προσπαθεια ειχαμε αγνοια και μαλλον στα "τυφλα" πηγαμε.Βιωσαμε την προχειροτητα,την αδιαφορια,την απογνωση,την ανασφαλεια απο πρωτο χερι και ολα αυτα στο πανεπιστημιακο Λαρισας. Εχω 2 βουλωμενες σαλπιγγες και ο συζυγος ολιγοσπερμια.Στην πρωτη μας προσπαθεια κανεις γιατρος δεν ασχοληθηκε με το προβλημα του συζυγου...μεγα λαθος....!!!!! και ισως και ειναι και ο λογος που ειχα την βιοχημικη αποβολη!!! Εχοντας βρει καινουργιο γιατρο και εκπληκτικο επιστημων, μπηκαμε στην διαδικασια νεων και πιο εξειδικευμενων εξετασεων και φυσικα ο συζυγος μου εξεταστηκε και αυτος λεπτομερως..εχει μια κυρσοκηλη και του δωσανε φαρμακευτικη αγωγη για 3 μηνες!!!!!Εχω να πω λοιπον σε ολα τα ζευγαρια που προσπαθουν να κανουν παιδακι μεσω εξωσωματικης οτι ο μεγαλυτεροσ βραχνασ σε αυτην την ιστορια ειναι να βρεθει ο καταλληλος γιατρος..Αν βρεθει ολη τοτε αυτη η διαδικασια γινεται πιο ευκολη, απο ψυχολογικης αποψης, για το ζευγαρι και κυριως για την γυναικα. Το παν ειναι να νιωσετε ασφαλεια με τον γιατρο σας..Αν θελετε και επιτρεπετε, πολυ ευχαριστως να αναφερω και το ονομα του γιατρου.

mariank said...

Μαρία, συμφωνώ απόλυτα. Ο γιατρός παίζει τον πιο καθοριστικό ρόλο στο θέμα της εξωσωματικής. Δυστυχώς στην Ελλάδα όλοι δηλώνουν ειδικοί εξωσωματικής χωρίς πραγματική ειδικότητα. Λίγοι είναι οι γιατροί που όντως το έχουν σπουδάσει (όχι απλά με ένα σεμινάριο) και λαμβάνουν όλα τα μέτρα για να διασφαλίσουν όσο είναι ανθρωπίνως δυνατό το καλύτερο αποτέλεσμα. Εγώ είχα απογοητευτεί με τις αποτυχίες και σκόπευα να τα παρατήσω, ώσπου μου σύστησε μια ξαδέρφη μου (που απέκτησε δίδυμα) τον κ. Πήχο, αφού είχα περάσει χρόνια απογοήτευσης και ψυχικής φθοράς εξαιτίας διάφορων ψευτό-ειδικών. Ευτυχώς, να είναι καλά ο άνθρωπος, βρήκα καταπληκτικό γιατρό, πραγματικά ειδικό στην εξωσωματική (το καταλαβαίνεις βλέποντας τα πτυχία δεν σου λέει "ειδικεύτηκα στο εξωτερικό") που με αντιμετώπισε ανθρώπινα και με σεβασμό. Μετά από τόσα χρόνια με όλους τους άλλους γιατρούς, η διαφορά είναι ΕΜΦΑΝΕΣΤΑΤΗ! Ψάξτε το πολύ πριν εμπιστευθείτε το σώμα σας σε κάποιον. Μην τα παρατάτε, αξίζει την προσπάθεια!

Ioannis Giakoumakis said...

Έκανα το όνειρο μου πραγματικότητα στο κέντρο εξωσωματικής γονιμοποιήσης των χανίων και είμαι πολύ ευχαριστημένη για το αποτέλεσμα…. http://www.fertilitycenter-crete.gr/

nadia 37 said...

έχω κανει 2 προσπαθείς η 1η σ ένα πολυ μεγάλο κέντρο που αναφέρεται συχνά μέσα στο φόρουμ τελικά δεν πέτυχε στη ωοληψια πέθαναν στο πόνο... , ο γιατρός μας είδε στο πρώτο ραντεβού 5 λεπτά και απο τότε δεν το έχω δει ακόμα.... Η 2η εγινε στο Ευγονια με το κ. Λαινα, ήταν άνθρωπος που το προσωπο του εβγαζε ηρεμια, η αλήθεια ειναι οτι απο αυτά που είδε ΟΤΙ είχαν γίνει απο το πρώτο κέντρο εφριξε. Για την ιστορία δεν ήταν μόνο παρών αλλα αυτος εκανε την ωοληψια και εμβρυομεταφορα, όλα αυτά φυσικά δεν έχουν καμία σημασία ένα τελεί σημασία ΕΧΕΙ ο μόλις 2 ετών μικρός στέφανουλης μου...

Demex said...

Καλησπέρα σε όλες από Αγγλία
Τελευταία μέρα για μας σήμερα της 1ης ICSI με αρνητικό τεστ εγκυμοσύνης.
Κουράγιο σε όλες μας κ με το καλό να έχουμε ένα θετικό αποτέλεσμα σύντομα.
Εγώ είμαι 38, ο σύζυγος 39 με πρόβλημα στο σπέρμα.
Μετά από 12 ωράρια, γονιμοποιήθηκαν τα 9 κ επειδή όλα την 3η μέρα ήταν της ίδιας ποιότητας, περιμέναμε μέχρι την 5 μέρα όπου είχαμε ένα πολύ καλό το οποίο μεταφέραμε κ τα αλλα 4 τελικά δεν αποδείχτηκαν κατάλληλα για κατάψυξη.
Αυριο έχουμε ραντεβού με το γιατρό κ πλέον βλέπουμε. Αν κ δεν έχω αδιαθετήσει ακόμα μου είπαν κ σταμάτησα τα φάρμακα κ ότι δε χρειάζεται να κάνω 2ο τεστ εγκυμοσύνης εφόσον το έκανα τη σωστή μέρα.

Rose said...
This comment has been removed by the author.
Unknown said...

Καλησπέρα θα ήθελα την γνώμη σας για ποια κληνικη να διαλέξω. Θέλω να κάνω εξωσωματική με ωάρια μιας δώτριας. Έκανα μια προσπάθεια στο Serum στην Αθήνα αλλά δεν είχαμε καλό αποτέλεσμα. Θέλω να βρω μια κληνικη που έχουν προσωπικό να ξέρουν την δουλειά τους και να περνούν σοβαρά την δουλειά της.

amanta said...

Καλησπέρα σας θα ήθελα πληροφορίες για το κέντρο gonimotis!ευχαριστώ πολύ!